Son noktayı koydu Hülya’nın gidişi yaşamımda; artık bir virgüle bir noktalı virgüle ihtiyacım kalmadı ve kocaman bir nokta koydu 2016’nın 10 ocak günü, uzakta ama hayatımın büyük bir bölümünde yer kaplayan Hülya’nın gidişi. Uzunca bir süredir nerede olmak istediğine karar veremeyen kalbim yaşamın kontrolümüzde olmadığını acı bir haberle öğrendi, gittiği mekan her neresi ise O cennete çevirmiştir diyerek yazmıştım. Belki O da görüyordur şimdi, bıraktığı yerlerde cenneti doğurdu en azından benim kalbimde. Şükranla anacağım her zaman o güzel kalbi, ışıklarla kal!
Geçen sonbahar demiştim “ herşeyi bırakıp gitmeye hazırım” diye, bu kayıpla beraber geri dönüşü olmayan bir noktayla hayallerimizi yapmaya doğru kocaman bir adım attım. Kabule geçtim: kontrol etmenin gereksizliğini kabule geçtim ve bir hayalimiz var yıllardır, bunu yapmadan bu hayattan gitmeyeceğiz dedim, “ben bu gemiden mutlu ineceğim” dedim. Uzunca bir süredir dilimizde olan planı uygulamak için Erin’in 4. Sınıfı bitireceği Haziran ayını iple çektim. Yaz kamplarının organizasyonu, kendi işimin yavaşlatılması, yaşamımızın yavaşlatılması için gereken ve karşıma gelen tüm adımları atmaya başladım: acele etmeden. Okulların kapatılmasına yakın Erin’in okul kaydını dondurduk: süresi belli olmayan “ yurt dışına” çıkıyor gerekçeli dilekçeyi e-devlete işledik aynı zamanda uzun bir süreçte Erin’e de durumu işledik. Önce okuldan ayrıldı, okul kapanmadan 1 hafta önce herkesle vedalaştı sonra kedimizi canım dostum Vuslat’a emanet ettik birlikte (elbette dönüşte geri almak üzere) Sufle ile vedalaştı daha sonra evimizin tek tek her odası ile vedalaştı: kendi odasındaki vedasını uzun tuttuğunu yazmama gerek yok ancak veda etmenin önemini vurgulamak isterim. Her bir odaya teşekkür edip evimizi kapattık eşyalarımızı koliledik ofisimize yerleştirdik.
Önce yazın başında ana- oğul birlikte Kaçkar Kampımızda 1 hafta geçirdik sonra dönüşte evi kapattık ve Kaz dağlarına doğru yol aldık. Çok da kolay olmayan bir 2 ay geçirdik: hem çok eğlendik, hem çok dinlendik hem de çok yorulduk; sağlıkla ve keyifle Kaz dağlarındaki 7 kampı tamamladıktan sonra bu sefer Bozcaada’ya ulaştık. Bugün bu yazıyı yazarken Bozcaada’daki son kampın bir gün öncesindeyim. Çocuk parkının karşısındaki çam ağacının altında oturdum, adanın rüzgarı çok güçlü bir kaç gündür ancak yüzümü okşarken rüzgar aldığım karardan çok mutluyum:
Artık İstanbul’a geri dönmüyoruz. Hayal ettiğimiz karavanla Avrupa gezisini planlamak üzere gün sayıyoruz ve sonrasında eğer nasipse başımızın üstündeki damın yerleşimi tam da şu anda üzerinde oturduğum toprağın tamamı olan ve yıllardır Alpay’ın hayalini kurduğu benim ise cesaret edip hayal etmeme rağmen sadece yazıp çizip bir türlü adım atamadığım Bozcaada olacak.
Derin bir nefes alıyorum.
Bu şimdilik kısa bir yazı, ne yazacağımı henüz toparlayamıyorum. Uzunca bir süredir çektiğim doğum sancısının bitmiş ve yeni bir bebeğin doğumunun huzurunu yaşıyor gibiyim. Lohusalık olacak elbet ama sanki 5. Anneliğini yaşayan bir kadının lohusalığı gibi hissetiklerim: daha farkında, daha bilinçli yine bilinmeyenden endişeli ama daha güçlü.
Eylül sonunda İstanbul’a bazı kağıtsal işler için gelip daha sonra kısmetse karavanımızla yola çıkacağız. 1 sene okulsuz, değişime açık, plansız, hayatın bize getirdikleriyle beraber bir yolda olacağız. Bu yol boyunca yaşayacaklarımızı, tecrübelerimizi yazmaya devam edeceğiz.
Şimdilik bir başlangıç yapmak istedim, uzun süredir içimde ortaya çıkmayı bekleyen kelimeleri bugün cümlelere çevirebildiğim için kayıt başlasın istedim.
Aslında 2016 yılının Haziran ayında yola çıkmış var sayıyorum kendimizi. Erin’in içinde binbir çeşit duygu var, bunları özeline girdiği için artık yazmıyorum ama bir konuşmada kendisine dediğim gibi:
“Bizim bir evimiz var, 4 tekerleği var bu evin, hayat tercihlerinden ibaret ve biz gezmeyi tercih ettik, çok okuyan değil çok gezen bilir, yeni yaşamlarla tanışmanın yeni bilgiler öğrenmenin kaynağı okul değil her zaman. Birlikte öğrenmeyi deneyimlemek için bir yol yapmayı tercih ettik, bir yere varma hedefinin yoruculuğunu değil de yolda olmanın tadını deneyimlemek istedik, gezgin olmak istedik”
Sade bir yaşam diyip duruyoruz. Teori pratik ile birlikte yürümüyorsa o iş yürümüyor demekmiş. Teorilerimizi biraz pratiğe dökmek istedik. Hepsi bu.
Bu yazıyı okulların açıldığı bu Eylül sabahında paylaşmak istedim. Bizim de okulumuz başlıyor, baş öğretmensiz, 40 dakikalık sınıfa hapsolmadan, deneyerek, tecrübe ederek öğreneceğimiz ve hatta hep birlikte öğreneceğimiz bir okul.
Ekim ortası gibi herşey yolunda giderse yol almaya başlayacağız, rotamız ise ilerleyen günlerde belli olacak: Türkiye sınırından çıktığımızda büyük ihtimalle. Bu sırada bu sayfada yazarken Dünyayı Gezen Çocuklar Facebook sayfamızdan da paylaşımda bulunacağız.
Yollardan haberleşmek üzere.
Yorumlar (25)
@AycaOgus :
19 Eylül 2016 | 10:21Yeni bir heyecan https://t.co/T8vvF25MPU
mine :
19 Eylül 2016 | 11:58ayy çok heyecanlı.. yeni okulunuzda ve yeni hayatınızda mutluluklar ve güzellikler diliyorum.. umarım bol öğrenmeli ve gönlünüze göre olur.. sevgiler
Betül Şen :
19 Eylül 2016 | 12:00Ayça yolunuz açık olsun, hem sizin için hem Erin için çok güzel olsun herşey. Sevgiler…
@NketNket :
19 Eylül 2016 | 12:03Yeni bir heyecan https://t.co/JacqPAVvCK @AycaOgus aracılığıyla
Burcu Terlikci :
19 Eylül 2016 | 14:25Ayçacım herşey gönlünüzce olsun.Hani insan mı hayatı için bir karar verir yoksa hayat mı öyle istediği için bu kararlar verilmiştir çok soruyorum kendime.Sizin yeni yolunuzla eş zamanlı biz de yeni yolumuza yelken açıyor olacağız.Ailece Amerika’ya taşınıyoruz.Yeni yılda yeni şehrimizde olmayı planladık.İşte bak hayat çoktan planlamış bazı şeyleri.Bizim kıtaya gelirseniz bize uğramadan gitmek yok bu sefer.Alpay abi’ye selamlar.Bol şans ve bol mutluluk dilerim
@cocuklagezeriz :
19 Eylül 2016 | 14:53Yolun açık olsun Ayça Oğuş harika deneyimlerini heyecanla takip edeceğim. Eylül Ekim konfos alanlarımızdan… https://t.co/REThvdfGg5
Belgin Davidson :
19 Eylül 2016 | 17:49Muhtesem bir karar yolunuz acik olsun kucak dolusu sevgiler..
Nurdan Gençtürk :
19 Eylül 2016 | 18:27Beylerbeyi’nde bizim evdeydik… yeni yılı karşılamıştık beraberce Boğaz’a karşı… Alpay Bozcaada hayalini anlatmıştı, sen cesaret edemediğini… :)) Bak hayat insana nasıl da cesaret edeceği sürprizler yapıyor! Yolunuz açık, her gününüz keyifli olsun. Takipteyim! Heyecanla yeni yazılarını ve fotolarınızı bekliyorum… Hepinize kucak dolusu sevgiler…
Oya :
19 Eylül 2016 | 18:47Gule gule…
Özlem Demir :
19 Eylül 2016 | 19:39Yolunuz açık olsun…
Özlem ONay :
19 Eylül 2016 | 20:20Aycacıgım dıyecegım cunku senı fotograf maceramla uzaktan tanıyıp takıp ederken.cok zaman aılemden de yakın hıssettıren kadınsım, ınsansım, guzel yureksın!
Tatlı aılenle.yolunuz hep guzellıklerle kesıssın! Yuregım.sızlerle olacak! Opuyorum koccamaaan! Sevgımle…
Özlem ONay :
19 Eylül 2016 | 20:20Aycacıgım dıyecegım cunku senı fotograf maceramla uzaktan tanıyıp takıp ederken.cok zaman aılemden de yakın hıssettıren kadınsın, ınsansım, guzel yureksın!
Tatlı aılenle.yolunuz hep guzellıklerle kesıssın! Yuregım.sızlerle olacak! Opuyorum koccamaaan! Sevgımle…
Özlem :
19 Eylül 2016 | 20:53Yolunuz açık olsun Ayçam çok özleneceksin ama çok mutlu olduğunu bilerek avunacağım🙏🏻
Tayman tursin :
19 Eylül 2016 | 21:09Cankarin..herseyimdiniz..en az sizin kadar heyecanliyim.icim
İcim sigmiyor..bugun senin karsiya gectigini ogrenince bende gitseydim dedi..neden?diye sorunca evi mahalleyi ozlemis☺️Bende gideceksin zaten ofiste isiniz var dedim..hassastir benim oglusum;”birtandam”..yolunuz ,bahtiniz acik,gunleriniz aydinlik ,neselu,mutlu,az soguk,keyifli ve sorunsuz gecsin..belki biryerlerde buluşuruz😂😂😘😘😘❤️❤️❤️⚡️💫✨🌟🍻🍺🍷🍾🍸
Özgür Mızrak :
19 Eylül 2016 | 23:18Yolunuz açık, göçmen kuşlar yoldaşıbız olsun 🙂
@bebeimgeliyor :
20 Eylül 2016 | 00:58Ayça Oğuş yolunuz açık olsun, umarım bu süreç boyunca herşey hayal ettiğiniz gibi olur https://t.co/uKONcDBHRU
Açalya :
20 Eylül 2016 | 05:29Yolunuz açık olsun! Herşey çok güzel olacak.
Seçil Fida :
20 Eylül 2016 | 08:12Ayça’cım yolunuz açık olsun… ne güzel bir seçim, heyecanla takip edeceğim 💕
Cigdem :
20 Eylül 2016 | 08:29Yazıyı okudum.
Karara sevindim, aileye birileri daha katılıyor diye pek sevindim.
Sonra geri dönüp fotoğrafınıza birdaha baktım.
Yolunuz açık olsun. Bizim de aynı planımız var karavansız. Yol gösterici de olacaksınız.
Yolunuz açık,nrastladığınız tüm insanlar iyi olsun.
Kolay gelsin.
Sevgiler
Dört göz maceraları bekleyen, dışarıda hayat var diyen anne
Cocuklacocuk :
20 Eylül 2016 | 13:09Yolunuz açık olsun. Her şey gönlünüzce olsun. Bravo
SETENEY KOZ :
20 Eylül 2016 | 16:28Hayallerinin peşinden giden güzel aile. Takipte olacağız.
Döndüğünüzde görüşmek üzere.Sevgiyle yol alın:))
Bezen :
20 Eylül 2016 | 17:40Ne guzel bir haber. Su gibi gidin, yolunuz hep acik olsun. Planinizda yoktur biliyorum ama UK’de park ettin mi karavani 5-6 saatlik bir ucusa bakar NJ. Bu tarafa ayiracak bir kahvelik iki gezmelik vaktiniz olursa evim evinizdir, all inclusive hizmet vermektedir;)) beklerim efenim:) Kocaman opucukler:)
Elif :
25 Eylül 2016 | 08:25O kadar heyecanlandım ki okuyunca Ayça! Sanki biz gidiyormuşuz gibi :))) muhteşem bir şey yapıyorsunuz bence ve cesaretinize de hayranım 🙂 çok çok sevgiler benden ve Toprak’tan ❤️
Elif :
25 Eylül 2016 | 09:37O kadar heyecanlandım ki okuyunca Ayça! Sanki biz gidiyormuşuz gibi :))) muhteşem bir şey yapıyorsunuz bence ve cesaretinize de hayranım 😀 çok çok sevgiler benden ve Toprak’tan <3
recep :
26 Eylül 2016 | 15:43ayy çok heyecanlı.. yeni okulunuzda ve yeni hayatınızda mutluluklar ve güzellikler diliyorum.. umarım bol öğrenmeli ve gönlünüze göre olur.. sevgiler