İzninle @ebrarguldemler
Kalbinden öptum seni bugün
Kalbimden öptün beni bugün

Varım len hayat varım
Bazı şeylerin mavisi kadar kırmızısı da .. hepsine evet

.#Repost@ebrarguldemler
• • • • • •
Bazı şeylerin mavisi ne kadarsa kırmızısı da o kadar-mış. “Seviyorum ulan” ne kadarsa, “çok acıyor” da o kadar yüksek sesle. Gözlerinin içine nasıl da ciğerden bakıyorsan, göğüs kafesinin tam orasına öyle batıyor kelimelerden yapılmış iğneler. O kalp sevgiden hangi frekansta titriyorsa, yine tam da o frekansta ağrıyor hasretten. Aşktan ağladıysan bir kez, acıdan da ağlayacaksın çok kez. Gözünden yaşlar gelinceye dek neşe varsa, gözünden yaşlar gelinceye dek hüzün de var. Saatler nasıl geçmiyorsa onu özlerken; yine geçmeyecek, üstelik bu özlemenin sonunda kavuşmak da yokken. Vücuduna kazımak istediğin sözleri kadar, aklının köşelerinden kazıyıp atmak istediğin sözleri de olacak. Ona doğru kaç debide aktıysan tüm yollardan geçerek, yine aynı debide akacak gözyaşın ve yanaklarında yollar açarak. Hazzın doruklarında koşmaya, yasın karanlığında kalmak da dahil, – nasıl derler; takımı bozamıyoruz.- Bir bebek rahme düşerken nasıl da havafişekler çakıyorsa gökyüzünde, zamansız ölümüyle gövdeni terk ederken kor ateşler yanacak içinde. Şifası ne kadar devaysa bütün yaralarına, zehri de öyle kanatır tüm kabuklarını yeniden. Nasıl parlaktı renkler o varken hatırlıyorsun ya, işte o tonda solacak yokluğuyla. “Güneş de ne kadar güzel doğmuş bugün” sabahlar kadar, “bir kere görsem sonra ölsem de olur” geceler de olacak. Sokaklarda şarkılara eşlik ettiğin ışıklı ikindiler gibi, şarkıların içini dağladığı yakıcı öğlen güneşleri de olacak, hani gözüne batar güneş, aydınlatmaz da acıtır ya, işte öyle.
Yine de var mısın?