Geçenlerde bununla ilgili bir post yazıp ama fazla da tartışma yapmak istemediğimden gerilerde bir yerlerde tuttum.Ama bugün Erin bununla ilgili bir ilk yapınca yazmam gerektiğini belki bu tecrübenin birilerinin işine yarayabileceğini düşündüm.
Mevzu : Tuvalet eğitimi 2 yaşından önce olmalı mı? 2 yaşından sonra mı başlamalı??
Bence bir bebeğe eğitim her ne konuda olursa olsun doğduğu andan itibaren sadece konuşarak da olsa başlamalı. Onlar tepki vermeseler bile herşeyi anlıyorlar. Yüzüme boş boş baktığı zamanlarda bile burun kulak ağız nerede hep anlattım şimdi hepsini hatta çok çok önceden beri gösteriyor. Bu mantıkla tuvalet içinde hep konuştum. Diğer yazıda yazdığım gibi tuvalete girdiğimde kapıyı kapatmadım yanımda tuttum ve anlattım. Altını açarken hep “bak burdan çiş yapıyorsun” , “erin kaka mı yapmış?? Nereden yapıyor kaka??”, “Tuvalette ne yapılıyor??” gibi soruları dinlemediğini düşünsem bile hep sordum.
Bu sabah Alpay altını değiştirirken Erin”ıhh” sesi çıkarttı ve “tuvalete gidelim mi?” sorusuna olumlu cevap verip tuvalette oturağına çişini yaptı. Zorlama yok!! Sadece soru ve Erinden gelen yanıtlar dikkate alınarak yapılan bir çalışma söz konusu. Kahvaltı sırasında baktım yüzü kızarıyor” Tuvalete gidelim mi?” diye sordum.. eliyle “ııh” diye tuvaleti gösterdi, gittik bu sefer yapmadı.Sorun yok.Bundan sonra konuşmaya, biz tuvaletteyken altı bağlı bile olsa elinde dergi ile oturağında oturması için teşvik etmeye devam.Belki kendi kendine tuvalete gerçekten iki yaşında gidecek ama kavram olarak ne olduğunu bilmesi bile 2 yaşından sonra işimizi kolaylaştırabilir diye düşünüyorum.
En son olarak,dikkat edilecek en önemli nokta bence çocuk istemiyorsa konunun üzerine gitmemek çocuk istediğinde buna cevapsız kalmamak.Herkesin bildiği gibi zorlama geç eğitim sonucu demek.
Comments(5)
izgün says:
15 Mart 2008 at 23:57Merhaba Ayça,yazdıklarına katılıyorum Nehir 15 aylık oldu ve kaka yapınca eliyle bezini gösteriyor ve kaka diyor,bende senin gibi tuvalette yanımda tutuyorum ve yazdıklarını okuyunca doğru yaptığımı anladım.Oturak mı yoksa klozete takılan adaptörden mi almam gerektiği konusunda kararsızım,bu konuda beni aydınlatırsan sevinirim.Deneyimlerini paylaştığın için sağol gerçekten çok yararlanıyorum.İkinizide çok öpüyorum.
AyçA says:
16 Mart 2008 at 00:33İzgün bende inan bilmiyorum:) şimdilik hiç ilgileneceğini bile düşünmediğim oturak ile yapıyoruz 🙂 ama geçen gün oturağa oturunca tuvalete oturmak istediğini beliten bir işaret yaptı bende oturttum ama sanırım büyük geldiği için inmek istedi belki tuvalete basit bir adaptör takabilirim .. deneyimlerime ve fikirlerime inandığın için teşekkür ederim 🙂 sadece deneyim tabii bunlar doğru olmayabilir de.. yönlendirmek değil kimseyi amacım sadece ben böyle yaptım böyle oldu diye bir fikir vermek..
Bizde sizi öpüyoruz..:)
Annecugun says:
17 Mart 2008 at 08:11aynen katiliyorum, bebekler kendileri ile iletisim kurmak isteyen insanlara tepki veriyorlar. onlara objelerin ve olaylarin isimlerini takdim etmek bir sonraki adimda daha kolay iletisim kurmayi sagliyor. sadece dikkatli dinlemek ve ustelememek-zorlamamak cok onemli. bende kendi oglumda dogdugu gunden beri iletisim kurdugumu ve birbirimizi anladigimizi dusunuyorum. hatta isteklerini artik cok net anlayabiliyorum. istemedigi seyleri cok basit bir iih sozu ile ifade edebiliyor. ornegin mama sandalyesinden sikildigi zaman iiihhlar yukseliyor, alayim mi seni oglum dedigimde ellerini uzatiyor. kaldirdigimda cok mutlu oluyor. aglamadan iihlarla isi yurutmeye basladik. ayni yonde bircok ilerleme kaydettim. yavas ama mutluluk verici yonde iletisimimiz detaylandirmak keyif veriyor. erin sizin bu pozitif enerjinizle eminim bu etki-tepki olayina hayran oluyordur.
Didem says:
17 Mart 2008 at 09:28Bende bu tür eğitimlerde çocuğu dinleme taraftarıyımdır. Bizim Bora’da 1,5 yaşında bezini istememeye başlamıştı. Ama tuvalettende korkmuştu. Ben çişini oturağa, kakasını adaptörle tuvalete yaptırıyorum. Yani bu oturak işini önce keşfetseydim bizde 2 yaşımızdan önce bırakmış olacaktık. Hele yaz dahada gelince o bez popişi ne kötü pişirir. O istediği sürece yaptır, zorlamadan kendi isteyerek öğretebilmek her anneye nasip olmuyor, keyfini çıkart. Gece içinde ben gündüzü bıraktığımızda geceyide bağlamadım, gece özellikle kaldırmadım, yatmaya yakın çok sıvı vermemeye çalıştım, gece kalkınca var mı diye sordum. Tabi Bora gibi çocuk sanırım az biz bir iki defa hariç hiç kazamız olmadı, gece kaçırma dahil.
Erincikte büyümeye çok meraklı, her şeyi koştur koştur yapıyor.
sebnem says:
17 Mart 2008 at 22:46bu konu benim de kafamı karıştıran bir konu aslında..bizim hikayemizi biraz kaba bir dille anlatacağım,sorry:)
kerem kakayı yaparken öyle zorlanıyordu ki kıpkırmızı olup bazen kusuyordu kaka yaparken..doktorumuz 18 aydan once kesınlıkle tuvalete tutmamamızı bebeğin büyüyünce obsesif olabileceğini söylediğinden ben biraz karşıydım..ancak İda’nın yogun ısrarı üzerine Kerem ıkınmaya başlayınca heemen bezini açıp bacaklarında tutunca(pozısyonu ancak boyle anlatabılıyorum) bizim oglan o gune kadar yapmadıgı kakayı(normalde cevız kadar bıle yapamıyordu) yaptı ve cok rahatladı.şimdi her gün o ıkınmaya başlayınca bize bakıyor biz de hemen bezi açıp tuvalete tutuyoruz,o da kakayı yapıyor..ancak benım takıldıgım konu bazen anlamadıgımızda ya da dışarıdayken anlamamızı bekleyip huysuzlanabılır dıye düşünüyorum.yani şimdiden bu kakaya tutma konusunda doğru mu yapıyorum diye düşünüp duruyorum.( bizim evdeki en önemli konu şu sıralar Kerem beyın ne kadar kaka yaptıgı:)