Havalar sıcaklaşınca ve saçlar uzayınca “yaa nasıl da kıyacaaaksınnnn” gibi soruları bertaraf edip tuttum berberin yolunu.. artık reklama girmiyorum ama neresi olduğu anlaşılıyordur 🙂 Erin’i zaptetmek için en rahat edebileceğimiz yeri seçtik zira Erin kafasına saç fırçasını bile sürdürmüyor. Doğru bir kararmış ancak yine de pek hoşlanmadı ..sonuç: Erin ilk...

  Tam iki sene önce Hızır ve İlyas’ın buluştuğu gecede, hıdrellezde,  Erin’i dilemiştim bir gül ağacının dibine.. İlkyaz bayramını Erin’in hayali ile kutlamıştık.. bu sene Erin ile kendilerine teşekkür etmeye gittik.. cıvıl cıvıl sokaklarda, gül ağaçlarının altında, kışın karanlığını üzerimizden atmak bahane diyerek dans ederek gülerek eğlenerek kutladık baharın gelişini.....

Anne:Anne.. her daim söylenir. Baba: Baba.. sabah uyanır uyanmaz özellikle baba gitmişse evde baba diye bağırınılarak dolaşılır Anneanne: AnAAA.. birkaç kere anneanne deyince annneeaneee Dede: Dede Mama,Su herhangi bir yiyecek:Mamma Evet:Avehh ya hıh kafa yukarı aşağı bir kere sallanır Hayır: ıhh kafa sağa sola sallanır. Attım: Aptıhhm ya da hopptımm...

23 nisanın tatil olmasını ve Alpay’ın” uçmak istiyorum” söylemlerini fırsat bilip şehirden biraz uzaklaştık. Küçük küçük faaliyetlere başlamanın zamanının gelip gelmediğini en iyi böyle anlayabileceğiz. Alpay uçamadı ufak bir “uçmayı” :d saymazsak.. tabii ben “nööölüyoo yaww” diye haykırınca benimle ne kadar dalga geçtiklerini bilmem mümkün değil zira hissettirmediler.. anlamıyorum.. korkuyorum.....

İki gündür Erin’i banyoya sokup yıkamaktan canım çıktı.. değdi mi ?? değdi..O mutlu, biz mutlu.. rahatlamış.. eski günlerdekine yakın bir aktivite yapmış olarak haftasonunu bitirdik.. Cumartesi günü Şilede İSOFF’un organize ettiği yarışın bir etabını seyretmeye gittik. Etrafta ufacık veletlerin altında ATV’ler bir de gururla ” Benim Türkiye şampiyonluklarım” var dolaşıyorlar.....