Yine dayanılmaz olmaya başladı günler ya da ben bugün öğle sıcağında sokaklardaydım o bakımdan hala vücut ısım düşmedi.Tüm hamile olanlara özellike son günlerinde olanlara kolay gele .. zor iş .. Bugün Erin’i ilk defa babasıyla babasının ofisinde başbaşa bıraktım ve doktora gittim. Son derece başarılı bir operasyon oldu zaten öğle...

Gözümde uyku, yol yorgunu tatil sarhoşu: çamaşırlar mı önce yıkansın evin tozu mu alınsın herşey bırakılıp evin özlenen kokusu içe mi çekilsin bloglar mı gezilsin e- mailler mi silinsin alınan 3 kilonun hesabı yarın sabaha mı bırakılsın Erin’in hala akamayan minik burnunu nasıl açarım diye kara kara mı düşünülsün Eve...

Ellerimle yukarıda duran oyuncağı uzanıp tutabiliyorum, iki elimle biberonu tutup sütümü içiyorum.. 😉

Bir gün öncesi akşam üzeri: Yarın beni nereye götüreceklerini ve bunların bana ne yaptıracaklarını bilmek kestirmek mümkün değil en iyisi biraz antrenman yapayım dedim. Kaslara kuvvet gerek diye diye… Akşam evde konuşurlarken duydum ki sabah 6:30 da evden çıkmamız gerekiyormuş yoksa denizotobüsüne yetişemezmişiz.Annem zannetti ki heyecandan uyuyamadım gece 12 ye kadar...

O kadar çok şey birikti ki yazacağım ne başlık atsam bilemedim. Yoğun bir haftasonu ve iki gündür kafamı yastıktan kaldıramama bir de Alpay’ın bilgisayarın anakartını değiştirme hevesi eklenince ancak blogumun başına geçebildim. Günlerdir evedeyim diye haykırırken bu hafta sonu sürekli dışarılardaydım ama ı-ıhh işe yaramadı yine bunalımlardayım. Kafamı yastıktan kaldıramama...