Sitenin üzerindeki Lilypie takviminde bugün son 6 gün yazıyor ve ben hissiz bir şekilde beklemedeyim. Bugün 9 ay 4 gün oldu sanırım 6 günümüz daha var. Beyimiz içeride rahat o bakımdan sonuna kadar değerlendirecek gibi duruyor son tahlilde: D19 kilo ben 3,6 oğluş aldı tam 39 haftada. Umarım hayal ettiğim...

Ben daha erken gelir diye düşünüyordum ama 38. hafta bitti hala “tık” yok. Dün kontrolümüz vardı ama bende herhangi bir ağrı sızı kasılma itilme v.b şeyler mevcut değil. Umudum haftaya kaldı .. zaten ondan sonra da olmazsa hiç umudum kalmayacak. İlk karar verdiğim andan beri normal doğum yapmak istedim umarım...

Saat sabahın 10 u oldu bile. Günlerdir nasıl vakit geçecek diye sorup dururken kendime bu sabah geldi çattı ve saat 10 oldu ve hala bir ses yok telefondan.Bugün karışık bir gün; annem anjiyo oluyor belki de şu anda ameliyathanede bilmiyorum, babamı kaybedeli tam 2 sene bitti, ben oğlumu görmeye gideceğim...

–          37.hafta bitti. –          Tam 2 hafta 6 gün kaldı bilemedin 3 hafta 4 gün. –          Benim +17 kilo fazlam var. –          Ama hala fotoğraf çektirirken aynı t-shirtümü giyiyorum: D –          Bebiş 3018 gr olmuş. –          Bebeğin keyfi her şeyi yerinde “kıpırcan”lıktan “danacan”lığa geçmiş durumda. –          Geceleri uyumak iyice zorlaştı....

Günler şimdi biraz daha yavaşladı, oğlum kıpır kıpır yerinde durmuyor, sanırım artık O da bizi görebilmek için sabırsızlanıyor. Akşam oldu mu heyecan sarıyor iyice beni, 37. hafta bitiyor yani artık her an gelebilir. Heyecandan daha başka bir şeyde var: korku. Ve bu genelde geceleri ağır basıyor. Dağdayken ya da doğadayken...