Dün birkaç ihtiyaç dolayısı ile I.K.E.A daydık. İşler bitince bir akşamüzeri yemeği için yemek bölümüne geçtik. Erin tabii oyun kısmında oynamak istedi. Daha önce küçük olduğu için pek yanaşmamıştım ama artık becerebilir ayakta kalmayı diye düşünüp sakınca görmedim. Çok da keyif aldı sorunda olmadı.. İki şey dikkatimi çok çekti. Birincisi:Çocuklar...

Biraz reklam yapmak istiyorum çünkü çoook beğendik biz bu doğumgünü hediyemizi.. Öncelikle teşekkürler Sabahnur ve ben sana inanamıyorum nasılda güzel yapıyorsun bunları… Bakmak isteyenler ve hatta almak isteyenler için: Hamarat anne Reklam yapacağım dedim başta…:)

Sizin evinize Ara Güler hiç gelmeyecek. Evinizdeki ve yaşamınızdaki enstanteneleri yakalamaktan siz sorumlusunuz.Yaşamınızdaki küçük şeylerde büyük tatlar bulmak sizin sorumluluğunuzdadır.( Üstün Dökmen – Küçük Şeyler) Şu an diyor.. evinizin en dağınık köşesini düşünün.. kimsenin görmesini istemezsiniz.. bir fotoğrafçı gelir, çeker ve sergiler.. görseniz iftahar edersiniz.. Üstün Dökmen diyor bunları.. bugün...

Biraz yorgunum.. tamam söylenmeyeceğim ama 1 haftadır ne yazmak ne çizmek hiçbirşey gelmiyor içimden.Daha bu posta başlamadan sabah sabah yüzüme gülücükleri konduran Bilun‘a kocaman bir teşekkür etmek istiyorum. Neden mi??Aşağıdaki görsele tıklayın hele.. Ellerine sağlık.. çok incesin çok şekersin çok çok çok….. 1 haftadır hiçbirşey yazmadığımı fotoğraflara bakarken fark ettim...

Bir hızla akıp gidiyor hayat. Bir önceki postumda “geçen gece düşündüm ki” dedim.. kaldım orada..bir türlü vakit bulupda klavyemin başına oturup şöyle bir döktüremedim. Bugün yine ne zaman saat 17:30 oldu bilemedim.. akıyor ki nasıl bir akmça şelaleler böyle hızla akmıyor bu dünyada,akşam Alpaya “hoşgeldin” diyorum sonra birden sabah “güle...