Biraz yorgunum.. tamam söylenmeyeceğim ama 1 haftadır ne yazmak ne çizmek hiçbirşey gelmiyor içimden.
Daha bu posta başlamadan sabah sabah yüzüme gülücükleri konduran Bilun‘a kocaman bir teşekkür etmek istiyorum. Neden mi??
Aşağıdaki görsele tıklayın hele..
Ellerine sağlık.. çok incesin çok şekersin çok çok çok…..
1 haftadır hiçbirşey yazmadığımı fotoğraflara bakarken fark ettim eğer bu blogu tutmasam aslında birçek şeyi kaçıracağım iyi ki Alpay blogu yapmam konusunda bana zamanında destek verdi bir teşekkür de ona…
Sabah sabah teşekkür günümdeyim .. 😀
Alpay demişken en sondan başlamak geldi içimden.Dün akşam gitti.. aylar sonra sırtına çantasını takıp ilk defa faaliyete gitti bizde Erinle arkasından el salladık. En son ben 2 aylık hamileydim Kaçkarlara gitmişti, gitmişti de ben 1 hafta ağlamıştım arkasından.Bu sefer ağlamadım ama ev bir boş kaldı şimdi gittiğinde…
Bizde bu arada bir kuralı yıktık ve kedi köpek dinlemedik anneannenin evine gittik..Zavallı ama bir o kadar da ruh hastası Miu bir odaya kapatıldı.Ama ciddi bir ruh hastası o kedi Erin’e saldırabilme potansiyeli çok fazla – bir o kadar da biblo- İşte muhterem:
uzun bir yürüyüş bana çok iyi geldi. Bir parka ulaşabilmek için Nişantaşı ve Feriköy’ün arabalı bol egzostlu ve dar kaldırımlı yollarında yürümekten yorulmuş olan bu bünye azıcık olsun nefes aldı büyüdüğü kaldırımları arşınladığında..
Geçen hafta Erin artık 3. ayını bitirdi.Doktor kontolümüzde herşey yolunda olduğunu gördük.Sadece küçük bir aşı yaptı doktorumuz, zatürre aşımız vardı. İnanılmaz bir şekilde aşıda ağlamadı Erin sadece iğne çıkttan sonra şöyle bir bağırdı.. umarım bundan sonrada öyle olur. O gün çok mu keyifliydi bilemedim asansörlerde hemşirelere gülücükler dağıtarak çıktık hastaneden.
Her keyifli günün sonu biraz üzücü olur biliyorum sabah karşı aşıdan dolayı ateşi yükseldi Erin’in 38den fazla olmadı ama.. ufak bir şurup ile ilk ateş tecrübemizi yaşadık ve atlattık ..
evett görüldüğü üzere son günlerde eski pozitifliğimden biraz eksik yaşam devam ediyor.. buna bağlı olarak mı sütüm azalıyor yoksa artık azalması mı gerekiyor ya da sütüm azaldığı için mi kendimi eve kapatma ihtiyacı hissediyorum bilemiyorum bir dönemdir geçecek diye kendimi toparlamaya çalışıyorum. Bu anlamda yapılan çalışmalar dahilinde yarın sabah Ebru ile Büyükadaya gidiyoruz;oğlumla ilk başbaşa tatilimiz.. hemen arkasından Çarşamba günü Gelibolu’a babanne ve dedeye gidiyoruz. Yani bir süre yokuz işte bu sebeple uzun ve bol fotoğraflı bir post yazmak istedim. taa Temmuzun 5’ine kadar yokuz. Bol bol denize girip bol bol dinleneceğiz.Malum oralarda internet yok ama laptop götürüle ve günlük tutula diyede yapılacak işlere not almayı ihmal etmedim…
Comments(14)
Bilun Şen says:
22 Haziran 2007 at 12:07Ayça, ben teşekkür ederim asıl, nasıl sevindim anlatamam 🙂
Yine bütün fotoğraflar çok güzel.. Kocaman maşallah Erin’e.. Çok çok kokluyorum onu 🙂
Tulumu da çok yakışmış 🙂
İyi tatiller, iyi eğlenceler..
AyçA says:
22 Haziran 2007 at 12:18Teşekkür ederiz Bilun :)) tekrar tekrar…
Burcu says:
22 Haziran 2007 at 13:56Yaw ne kadar fotojenik bi oglan bu yaaa, masallah ! her poza geliyo 😉 canon makinalara gelince, butun makinalarda var o, mesela ben de cengizi neyle ceksem o bolgede eksik cikiyor , ama iyi tespit ;))))
emine says:
22 Haziran 2007 at 15:08kiraz yerkenki o dudak sekline bayildim cok tatli.benim icin tocaman bir opucuk op annesi.
sutunun azalmasina gelince hic sorun etme ilk zamanlar oglusun daha az emdigi icin gogsunde sut birikiyordu simdi ise afferim ona hepsini iciyor ictikce yenisi geliyor))bende cok kafaya takmistim sonra bir yazi okudum anne sutu goz yasi gibidir nasil gozyasi agladikca gelirse sutte cocugunuz emdikce gelir.aglamadiginiz zaman gozyasim yok dermisiniz?sutumde yok demeyin diye devam eden bir yaziydi ve ben rana eslemi sag gogsumle besliyorum)))ianki yetiyor sen bol bol emzirmeye devam et sevgiler
Pratik Anne says:
22 Haziran 2007 at 17:33Simdiden iyi yolculuklar Ayca ve Erin. maceralarinizi dort gozle bekleyecegiz. Opucukler,
AyçA says:
22 Haziran 2007 at 23:15Burcuuu… koptum yahuu sizin canon da mı hatalı .. bak sen yaa.. sende not al Canona mail atıla!!
Emine çok hoşsun 🙂 teşekkür ederimm .. bende sağıyorum emmesede ..çok teşekkürler desteğim için
Pratik annem ..teşekkür ederiz..:)bizde sizi öptük
Asyacığım sana da teşekkürler.. pafuli ne demek gerçekten bilmiyordum ..süper..:)) bakalım efecik nasıl gelecek ..biliyorum sen çatlamak üzeresin meraktan .. ama inan bizdeee..:)
bu arada bugün itibariyle sütüm normale döndü gibi biraz malt içeceği ve Humananin Still teasi işe yaradı biraz da moral tabii..:) cuamrtesiden beri ilk defa sokağa çıktım da.. önce Tülayı ve Erin’in ilk arkadaşı Marcelloyu ziyarete gittik sonraaa süprizzzz Asya ile buluştuk detaylar gelince..
Herkeslere sevgiler..
AyçA says:
22 Haziran 2007 at 23:19Emineee.. blogun neden okunmuyor ?? 🙁
tuna says:
23 Haziran 2007 at 14:13ayca selam
uzun suredir begenerek takip ediyorum erin’in maceralarini
tecrubelerini anlattigin faydali eglenceli yazilarini bekliyorum dort gozle tatil donusu, iyi tatiller erin ve sana
VAGABONDO says:
23 Haziran 2007 at 19:24AYCA ESSELAMIN BONCORNO!
SANA DA TEMPO CHE VOLEVO SCRIVERE, AMA SONO UN POCHINO PIGRO..TANTISSIMI AUGURI PER IL PROLE, E’ UN YAVRU BELLISSIMO..QUASI QUASI KENDIME DICEVO: NICIN SENDE BABA OLMUYORSUN. SE MI TROVI UNA BELLA GIOVANE DI 20-25 ANNI DI FIGLI NE FACCIO ALMENO 5! BU ITALYADA NE ISKELE NEDE MAFYA BABASI OLABILDIM BARI AILE BABASI OLAYIM DIYORUM, KIZ ZENGIN OLSUN, BABAMIN FAKIR OLMASI KADER AMA KAYINPEDERIMIN FAKIR OLMASI SALAKLIK OLUR DIYE DUSUNUYORUM…FAKIRLERDE AGLAR DIZISINDEN..HAYDI VI BACIO TUTTI QUANTI..AUGURI DI NUOVO…
Gülin says:
25 Haziran 2007 at 09:27Aycacım selam,
Malum bu hafta zor bir hafta benim için(Mezuniyet haftası malum) ama her zamanki gibi ilk önce Erin’i bir göreyim istedim.Maşallah kızım, tam modellik olmuş. Ne tatlı yaw, kendi çocuğumdan sonra ilk kez bir bebeği bu kadar merak eder oldum. Belli ki herşey yolunda. Hiçbirşeyi dert etme, süt de yettiği yere kadar !! Demek tatile gidiliyor.Hadi bakalım iyi tatiller. Erin’e iyi bak. Bakarsın da işte insan söylemeden edemiyor. Kendine de iyi bak arkadaşım, iyice dinlen..
Her ikinizi de öpüyorum.
Gülin
AYSUN says:
25 Haziran 2007 at 13:45Çok şeker erine iyi yolculuklar….
AyçA says:
26 Haziran 2007 at 12:20tuna teşekkürler.. bende senin minik Efeyi takip etmekteyim fırsat buldukça .. :))
Vagabondo .. tu sei gia aile babası canımm .. di mi??
Gülincimm.. bende seni öperim kolay gele bu sıcaklarda .. kafana şapka tak başkada bişiii takma..:)) geliyor geçiyor bilyorsun mezuniyetler.. bak geçen sene ben vardım bu sene yokum bile :)) ayıp mı söylemesi acebaaa ? ?
Aysun teşekkürler.
meryem says:
28 Ocak 2009 at 21:07yazılarını okudukça ruh halimi tarif ettiğini farkediyorum ve yalnız değilim diyorum. gerçi bu zamanları çok geride bırakmışsın ama şu süt kesilme olayı, evden dışarı çıkmak istememek, yada çıkınca bu bebek üşür mü terler mi ne giydirsem kaygısı….hepsi çok tanıdık geldi. şu an ankaradyım ve burda yeniyim. çok arkadaşım yok bu şehirde ,olanların da çocuğu yok. annelerin tecrübeleri de bir yere kadar. 30 yıl öncesinin bilgisine dayanmak istemiyorum çünkü. doktorumzda çok rahat (doğal olarak) benim sıkıntı yaptığım şeyler ona çok basit geliyor. hamilelik sürecinin ortasında şehir değişikliği yaptık. hamile eğitim kursunu yarıda bıraktım.şimdi kendime çok kızıyorum bu konuda.bebekle bir yerlere gitmek çok zor alışveriş merkeine gidiyoruz bizde ankaraın soğuğunda. orada malum pişik yüzünden alt açmamak için oyalanmadan eve dönüyoruz. senin yazıların ve yorumların öyle rahatlattı ki beni. çok teşekkürler hepinize
AyçA says:
28 Ocak 2009 at 23:44Meryem bu yazının üzerinden çok geçmş ve bir kere daha okudum .. sana tek önerim olacak : rahat ol :=) bol bol gez. ne üşüyorlar ne pişik oluyorlar.. bir kere daha baştan yaşayacak olsam daha farklıolurdu hepsi am atabii unutmamak lazım : hormonlar.. ve ilk defa birşeyleri yaşamanın verdiği “ne olacak” endişesi.. zamanla azalıyor hiç merak etme en sonunda yok oluyor. çocuğunu birilerine emanet edip gidiyorsun bile..
bir de soğuktan korkma çocuğunu terletmekten kork derim :=) soğuk değil ama ter hasta eder..
Sevgiler. ve kolaylıklar..
ek olarak : ben 10 lohusaydım :=) 10. ay bitti birden silkindim.. hala bazen silkindiğim dönemler oluyor. Herkes farklı yaşıyor bu doğum sonrasını .. doğum sonrası depresyonun 2 sene sonra bile hala devam edebildiğini bile gördüm. merak etme ama herkesde aynı olmuyor..sadece geçeceğini bil .. bir de sütün sen istemedikçe bitmez :=) sadece bitmeyeceğini düşün ve hatta soğuk ankara günlerinde güzel öğleden sonrası uykuları yap bebeğin uyudukça..sütüne iyi gelecektir emin ol..
o kadar endişelenmişim sütüm azalıyor diye; 21. ayda emzirmeyi kesitim neredeyse 2 ay daha süt geldi ..:=)