Beklediğiniz her hangi bir postanız yoksa, en üst kata çıkana kadar merak içerisinde olabiliyorsunuz!
Yeni yıl yaklaşırken, iki gündür üst üste postacı kapımı çalıyor ve ben heyecanla paketleri açıyorum. Eskiden hep yazardım sonraları aldığım anlamsız mesajlar oldu “görgüsüzlük” olarak nitelendiren bu yazmaları ama umurum değil..
Taa uzaklardan gelen bir yeni yıl kartı // geçen sene ptt arıza yapmış elimize ulaşmamıştı ama bu sene 10 günde elimize gelmiş! //
Ya da beyaz puantiyeli pembe bir kutudan çıkan kurabiyeler.. oldukça keyifsiz ve sıkıntılı başlayan şu son iki günde yüzüme gülümseme oldular.
Ne bir çekiliş sonucunda ne de başka bir bahane ile.. içlerinden geldiği gibi ..
Nasıl teşekkür etsem ? Artık PTT de ulaştırıyorsa bir yol buluruz değil mi ?
Heeren ailesi.. sizi seviyoruz ailecek! Her zaman sizinle bizi buluşturan bu sayfalara (sizinkine ve bizimkine ) teşekkür edeceğim..
Sen yazarken pırıltılandığın gibi ben de okurken pırıl pırıl oldum arkadaşım!
İzgün.. azmettin ve bu harika kurabiyeleri yapmayı yapmanın ötesinde iş olarak devam ettirmeyi başardın. Teşekkür mü edeyim tebrik mi bilemedim!
Nefis görünüyorlar! Diyetime kısa bir mola verip hemen tadlarına bakacağım..
Ellerine sağlık..
Beni mutlu edebilecek daha başka hediyeler olamaz!! Uzaklardan gelen bir posta kartı: kart koleksiyonum için! Gerçekten böyle bir koleksiyonum var. Taa 14 yaşındayken bile aldığım kartlar kutumda var 🙂 o zamanlar internet yok tabii “mektup arkadaşı ” olayı 🙂 Ne güzledi el yazılarıyla aldığımız/yolladığımız kartlar. Günlerce postacı yolu beklerdim!!
Ve içi kurabiye dolu güzel bir kutu!! Özenle süslenmiş, el yapımı nefis kurabiyeler!
Hey! Ben çok kolay mutlu edilebilir biriyim:)
Sizi seviyorum ..düşüncenize sağlık!
Şu fotoğrafta en önce duran yılbaşı ağacı var ya.. hah! işte tam da şu anda artık yok :)))
Yorumlar (8)
Çiseren :
29 Aralık 2010 | 19:34Bunun neresi görgüsüzlük? öncelikle seni böyle tatlı şeylerle sevindiren insanları onore etmiş oluyorsun paylaşarak ve senin gibi sıcak b,r insanın bunları paylaşmak istemesinden daha samimi birşey göremiyorum gerçekten. Bende önceleri çekinirdim bu küçük jestleri yazmaktan ama artık ne kadar değerli olduklarını anlıyorum, dilerim bu mutlulukların hep artar. yeni yılda yüzünü düşürecek hiç bir şey kalmaz ve hep daha güzel insanlar tanıma şansın olur.. (hepimizin)
Ayça Oğuş :
29 Aralık 2010 | 19:39Çiseren ben eskiden hiiçç çekinmeden paylaşırdım sonra saçma saçma mailler gelince.. ne bilim çekinmeye sonradan başladım ben:)) ama ne kadar mutlu olduğumu herkesler de bilsin istemek ayıp mı :))
okadar değerli ki tüm kirliliklerin içinde bu küçük ama kocaman hediyeler..
izgün :
29 Aralık 2010 | 19:47Ayçaaa çokk teşekkür ederim ne mutlu bana ki senin güzel yüzünde gülümsemeye sebep olmuşum şu an benden mutlusu yok,beğenmediğin için çok mutlu oldum 😀
kurabiyelerde yağ ve şeker çok az pekmez ve zencefil ve tarçın ağırlıklı sağlıklı kurabiyeler yapmaya çalıştım
sen beğendin ya bundan sonra çok güzel gelişmeler olacak hissediyorum
iyi ki varsın Ayça ve iyi ki seni tanımışım 🙂
sevgilerimi ve öpücüklerimi gönderiyorum sana 🙂 🙂
Ayça Oğuş :
29 Aralık 2010 | 20:16evet lezettli kurabiyeler! 🙂 çok hem de 😉
Açalya :
29 Aralık 2010 | 19:49Ulaştığına çok sevindim. Biz de sizleri çok seviyoruz Oğuş ailesi.
“Heeren” ailesinden sevgiler
Ayça Oğuş :
29 Aralık 2010 | 20:15opzzz yanlış yazdım .. hastalığıma ver.. dişim dolayısıyla damağım davul gibi ve gribim de galiba.. kafam kazan gibi hemen düzeltiyorum 🙂
İlknur :
29 Aralık 2010 | 20:10Üzüntümuzu paylaşınca ne çok üzülen olur ! mutluluğumuzu paylastikca azalırlar birden sen hep sevincini paylaşmaya devam et Ayca’cik gülümse ve gülümset görgüsüzce 🙂
Ayça Oğuş :
29 Aralık 2010 | 20:17onlar da gerçekten üzülür mü?? hep merak ederim;)