Öncelikle hayırlı bayramlar olsun 
.
“Ne yapıyorsun” dedi “Bayram ziyareti “dedim “akraban mı var burada ki “diye sordu dedim “kan bağı mı gerek, elimden tutmuş, burada bana destek olmuş büyüklerim var benim. Çok şükür.”
.
Benim çocukluğum büyük bayram sofraları ile geçti bir çoğumuz gibi. İsterdim ki öylesine kalabalık kalmaya devam edebilseydi. Birer birer göçtüler. Sonraları çekirdek aile modeli moda oldu. Bir çok geleneği reddettik. O zaman için öyleydi. Ya ben yaşlanıyorum ya çocukluğumun gelenekleri ritüelleri içime işlemiş. Çok özlüyorum; uzun masaların olduğu, kalabalık, herkesin bir işin ucundan tuttuğu, çocukların oynadığı, mendil içinde şeker harçlık aldığı, büyüklerin uzaktan bu tabloyu seyrettiği o zamanlarımı
.
Bu sabah uyandık oğlumla ev bir boş geldi. Alpay İstanbul’da, kardeşim zaten gurbette anacım O’nun yanında, Kayınannem- babam Gelibolu’da, kayınço elti vs derken kimsecikler yok. Bir bayram kahvaltısı hazırladım birden Erin bana “Dedetepe’yi özledim” dedi. Özlediği yerden bağımsız, oradaki komün yaşantımızdı kamplarımız boyunca, bunu duyabiliyorum. Ramazan boyunca oruç tuttu ilk defa ve her iftarda dedi ki: “Babaannemlerde olsak keşke”. “daha mı güzel yemek yapıyor “ diye sordum, “hayır” dedi “hep beraber bekliyoruz oruç açmayı ondan güzel oluyor.”
Her sahura kalktım onunla her oruç tutacağı gün ama dediğini duyuyorum aslında.
.
Bu sabah kahvaltıdan sonra giyindik en temiz kıyafetlerimizi şarkıdaki gibi. Başladık büyüklerimizi ziyarete tek tek. Öptük ellerini, içtik kahvelerini, yedik ev yapımı baklavalarını, mendil içinde olmasa da yüzü güldü harçlık aldığında evladın. Büyüklerimiz de mutluydu bence eski hikayelerini anlatırken ve biz onları gözlerimiz, kalbimiz ile dinlerken.
.
Eskiden bayram olsun tatile çıkalım diye bakardık şimdi bayram olunca el öpelim sohbet edelim diye bekler olmuşum. Ya ben yaşlanıyorum ya şu çekirdek aile modası benim için çoktan geçti. Şu İstanbullu Gelin dizisine de kalbimin bağlanışını anladım bu sabah. Büyük, keyifli, bol çocuklu, gelinli damatlı, büyük anneli büyük babalı kalabalık ailelere bir özlem içimdeki. Bizi büyüten büyüklerin o ellerini öpmenin onların karşısında çocuk olduğumuzu, çocukların karşısında da büyük olduğumuzu hatırlamanın önemini, özlemini derinlerime çektim.
Bence bayramlar çok değerli, tüm dinlerde bunun olmasının bir sebebi var ve bence çok açık. Küsleri barıştırır bayram dememişler mi?
Erken kalkalım çocuklar ya hu bayramlarda, giyelim en güzel giysileri, üzmeyelim bugün annemizi.
Kapı kapı gezdikten sonra eve gelişim, içimin kıpır kıpır olmasını çok sevdim. Bir kaç kapı daha var yetişemedik. Kısmetse yarın
.
Baklava tadında, yalnızlaşmadığımız bayramlar görelim inşallah