Gözümde uyku, yol yorgunu tatil sarhoşu:
çamaşırlar mı önce yıkansın
evin tozu mu alınsın
herşey bırakılıp evin özlenen kokusu içe mi çekilsin
bloglar mı gezilsin
e- mailler mi silinsin
alınan 3 kilonun hesabı yarın sabaha mı bırakılsın
Erin’in hala akamayan minik burnunu nasıl açarım diye kara kara mı düşünülsün
Eve gelince dönencesine hayran şaşkın sevinçli duygulu ağlamaklı ve gülen gözlerin bir kare fotoğrafının alınmadığına mı yanılsın
yarın sabah evde yalnız uyanılacağına mı hayıflanılsın
ne yapılsın ne yapılsın?
En iyisi gidip bir güzel temiz uyku çekilsin..

** Home Home Sweet Home ola ingilizcesi 🙂

28 Haziran 07 Perşembe
Gelibolu için Salı akşamı yola çıkmaya karar verdikten iki gün sonra evin üst katında sağımda oğlum yatarken yazma gücünü bulabildim kendimde.
Dün son senelerin en sıcak Haziranı yaşandı.. burada olduğumuz için şanslıydık sanırım, arada bir denize atıp kendimizi ısı düşürdük, evde olsaydık herhalde ben geçireceğim ayılma bayılma ve de sinir krizleri sonucunda artık azalama değil suyunu çekme ayarına gelirdi sütüm. Son günlerde buna kafayı oldukça takmış durumdayım;ilk 6 ay sadece anne sütü verme takıntımdan olsa gerek “ya veremezsem”korkusu ile sütümü kaçırıyorum farkındayım, biraz daha rahat olmayı öğrenmem lazım. Hem şimdiye kadar yetti hemde bundan sonra hiç sütüm olmasa 1 ay daha yetecek süt stokta var.. eh sonrada 5. ay geliyor daha ne isiyorum.. ama galiba bu “yetememe” duygusu yaratıyor insanda.. olmadık her şeyi yiyip içmeye başladım üstelik yoga yapmayı da bıraktım son 3 haftadır.. korkarım kilo alacağım.. her neyse tatil içinde yine gidip sütüm konusunu yazıyorum .. bravo bana…
Daha önceleri buradan bu kadar keyif aldığımı hiç hatırlmıyorum; ne denizi bu kadar keyifliydi ne havası ne suyu..3 günden sonra kalkıp gitmek gerekiyordu.Hayır burayı sevmediğimden değil, sabit bir yerde kalmaktan özelliklede “yazlık” kavramından hoşlanmadığım için yola devam etme isteği  hep ağır basıyordu.. şimdi burası başka bir keyif.Gündüz uyanıp kahvaltı edip oğlumla sabah duşları yaptıktan sonra güzel bir öğle uykusu ve sonrasında akşamüzeri 5 çayı ve her saat başı neredeyse gidip yüzmek sanırım son ayların yorgunluğuna oldukça iyi geliyor.
Erin için burası harika oldu.Zavallım İstanbulda benimle bütün gün evde, ben artık yorgunluktan ve sıcaktan bayılmış olduğum için fazla eğlenemeden vakit geçiriyordu.Eh tabii İstanbul apartman insanlarıyız, bir bahçemiz yok ki atalım bir hamak yatalım üzerinde bir hava alalım.Zerzavatçı ve de belediyenin sinek ilaçlama arabası sesleri kapsamında bir yaz geçmekte evin içersinde 90 metrekare arasında,üstelik okulu tatil olmuş başka oynama alanı olmayan bir sürü çocuğun sokaklardan yukarı yükselen sesleri bonus!!
Şimdi burası sessiz.. evet sivrisinekler dolu ama Erin annennesi babaannesi ve dedesi üçgeni içerisinde o kucaktan bu kucağa dolanıyor.Sürekli onunla aynı enerji ve güçle ilgilenen biri var.Biri yorulsa ötekisi alıyor.. minik meleğim zaten çok uslu, herkese gülücükler agular gugular.. hepimizin keyfi yerinde açıkçası buralarda.. aslında keşke bütün yazı burada geçirsek diyede düşünmüyor değilim.. eh tabii bende ekmek elden su gölden: ev temizlemek yok, akşama ne yapsam yok, çamaşır as topla ütü yerleştir yok.. iki pantolon iki t-shirt.. birini yıka birini giy şeklinde hayat devam ediyor.. Erin’i emziriyorum Erinle uyuyorum Erinle uyanıyorum oğlumun hiç streslere girmeden her saniyesinin tadını çıkartıyorum.Bütün bunları sağladığı için son derece büyük bir alkış ve kocaman bi teşekkür hak ediyor: Sevgilim herşeyim Alpay..
Erin burada hızla büyüyor burada sanki.. ellerinden tutunca kendini kaldırıyor oturmak istiyor daha da fazlası ayağa fırlatıyor kendini.. bilmem belki de artık deniz ile tanıştığı ve de minik mavi mayosu ile cıp cıp ayaklarını suda vurmaya başladığı içindir..hem de hiç korkmadı hem de su çok sevdi hem de denizden çıkınca gülücükler atıyor…

30 Haziran Cumartesi..
Çok yorgunum…Erin ilk ateşli gribini geçiriyor.Dün akşam üzerinden beri hafif öksürüyordu.Herkes numara yaptığını söylesede ben onun öksürdüğünü biliyordum.Anneler bilirmiş derler ya ben hissettim ufak bir hastalık başlangıcını.Bu sabah uyandığımızda 37,3 ateşi vardı.Bütün gün 37 seyretti.Şuruptu bitki çayıydı derken bu akşam sonunda ateşi düştü.Esas sıkıntılı olan kısmı ise ilk nezlesini yaşıyor olması.Burnu tıkalı, sağ gözü akıyor ve kıpkırmızı. Burun damlası biraz işe yarasa da işte bildiğimiz soğukalgınlığı ve Erin’in bu dünyaya artık alışma sürecinin çok ciddi başladığının bir göstergesi.
İşin ilginç tarafı iki haftadır salyaları akmaya başlamıştı ve ben dalga geçerek “hehe oğlumun dişi 4 aylık gelecek galiba” diye dolanırken son 3 gündür ne bulsa ağzına sokup dişetlerini kaşıdığını fark ettik.Salyaları da artmaya başladı ve belkide bu aslında bir soğukalgınlığı değil diş çıkartma öncesi sıkıntılarını başlangıcı olabilirmiş.Hem annem hem kayınvalidem hem de doktor aynı şeyi söyledi.. Hepsi bir yana en korkuncu ben anne olduğumu hissettim bugün.”Sen bana ver hastalığını sen iyi ol cümlesini” dudaklarımdan dökerken Erin hissetmesin diye gözyaşlarımı içime akıttım.Sanki ben ağlarsam o güçsüz kalırmış gibi geldi sanki ben güçlü olunca o iyileşecek hemen ateşi düşecek burnu açılacak.. Allah daha büyük hastalık vermesin ama bende gribim iki gündür ve her yerim ağrıyor burnum tıkalı ama ben derdimi söyleyebiliyorum .. benim minik prensim çakmak çakmak gözleriyle ben konuştukça gülmek için kendini zorluyor ve ben onun bu güçlü duruşunda hiç bir şey yapamadan ona bakıyorum evet alt tarafı hafif bir grip ama böyle dramatize oldu içimde işte.. Sanırım geçen akşam şu en sıcağı yaşadığımız akşam odada vanilatörü açtığımızda minik adamımı hasta ettik biz.. diş sıkıntısı ile de birleşince böyle oldu.. daha dikkatli olmak gerektiğini öğrendim.Benim minik masum meleğim şimdi sağımda ellerini teslim etmiş ateşi düşmüş olarak uyuyor.Umarım aynı şekilde uyanır gece..
Benimde biraz uyumam ve dinlenmem lazım.Hoş bütün gün uyuyorum burada..Erin öğle uykusunda ben yanında Erin akşam üzeri uykusunda ben yanında.Kısa şekerlemelerinde ben yemekte.. Uyuysunda büyüsün Ayça şeklinde bir tatil geçiyor.Bütün o sıcaklardan sonra hava da bozdu, ne denize girebiliyoruz ne güneşlenebiliyoruz..eh madem öyle karpuzun bostanda yatmasını örnek alalım dedik ..

02 Temmuz Pazartesi
Erin bugün itibari ile artık iyileşti.Burnu sabah kalktığımızda biraz tıkalıydı ama Gifrer saolsun son bir iki damla ile açtık minik buruşunu oğlumun.Çok rahatladım.Başka bir açıdan aslında bu kadar hafif atlatması iyi bile oldu,vücudu bir hastalık ile tanıştı.Bardağa dolu tarafından bakalım..
Bana gelince:Son derece sıkılmış durumdayım; burası hayallerimdeki gibi olmadı. Hayallerimde tatiller hep gitmeli, bir yerlere demir atmamalı olduğundan bu kadar uzun demir atmış olmak beni dinlendirmek yerine daha fazla yormaya başladı.Üstelik hava kötü, üstelik deniz berbat yani en azından İstanbul’da bir iki arkadaşımı görebilme şansım var, bilgisayarım ve medeniyetim var. Burada olmanın denize giremedikten sonra hiç bir anlamı yok..”uzanmışım kumsala güneş damlar içime” şarkısı cdlerde İstanbulda kaldı…
komün halinde uzun süreli yaşamanın verdiği gerginliğin anti-parantezini açmayacağım;bu dünyamın ayrı bir sorunsalı..
Birkaç gün daha dayanmak gerekecek sanırım.
Dip Not- Ek Not : geçen sene 30 Haziranda burdaydım ve Erin’den haberim yokken Erinde benimle beraber buraydı 😉

05 Temmuz Perşembe
Şafak 1. Tamda giderayak hava,deniz,moral herşey düzeledi;hep tatillerin bitimine yakın böyle olur değil mi..
Yazıma bir deniz arası verip geri döndüm 😀
Erin burada her saat büyüyor sanki.
İki gün önce sabah uyandığında yatakta oynaşırken bir baktım küçük adam döndü,inanamadım.Normalde elimi tutarak dönüyordu ama bu sefer kendi başına döndü.Şimdi her dakika dönsün diye bekliyorum ama beyim kucakta dolaşmaya o kadar alıştı ki yattı mı ayağa kalkmaya çalışıyor.Tabii burada 5 kişi, biri yoruldu mu ötekisi alıyor bakalım İstanbul’a döndüğümüzde ben evde tek başıma ne halt edeceğim.
Bir başka ilk doktorumuz duymasa iyi olur ama bugün Erin’e şeftaliyi ezip suyunu verdim.Ağzını burnunu şapırdata şapırdata yedi,ben verdikçe dudaklarını uzatıp” uuu”diye bağırarak istedi.Benimde çok hoşuma gidiyor ona başka başka tatlar tattırmak ama yapmamam gerekiyor galiba :))
Bu sabahta hava ve deniz düzelince Erin’i uyanır uyanmaz denize götürdük.Bugün artık boynuna kadar girdi denize.Hiç sesi çıkmıyor.Denizin yüzeyindeki dalgalanmaları seyrediyor ve eve gelince havulusunu açar açmaz kahkahalar atıyor.Balık burcu olmasının bir alakası var mı acaba ?? :))
Yine bana gelince;Erin her saat büyüyor,bende büyüyorum.Benimkine büyümekten çok semirmek deniyor.Gelsin börekler gitsin mantılar.Arada dondurma sütlaç. Hah birde bira içmeyede başladım malt tabii süt yapar ..:) mis gibi kilolar bedene yapışıyor.. 🙁 Diyet de yapamıyoruz .. bakalım nasıl olacak.Ama kararlıyım,artık belimde ağrımadığına göre döner dönmez yogaya başlamalıyım..