Üzerimdeki Yeşil palto Helja Teyzemin, muhtemelen bu palto en az 15 senedir bende bir o kadar da kendisi giymiş olsa nereden baksan 30 senelik.
Çok uzun bir yazı yazmıştım uçtu yazı sözdü uçan oysa kalan yazı.
Aman ya bu fotoğrafı da böyle yolla diyeceğim kendime. Kişisel gelişmiyorum artık, bıraktım.
Dur ama şey diyeceğim, severim hikayesi olan kıyafetleri yeni almaktansa. Giymediklerini veren arkadaşlarımın torbasını karıştırmayı da.
Fotoğrafı can öğrencim Leyla çekti. Çok heyecanlıyım bu sıra onun için. Birlikte bir kahve içtik dün. Tam 1 senedir hayatımda ve içime umut saçıyor. Yolu nasıl açık olsun diye duacıyım.

Bugün Aslı ile buluştum. Halk eğitim kursu burada da var. Onlarla takılacağım haftanın bazı günleri elime yünü tığı alıp.
“Çanakkale ‘ye 2 ay önce taşındık” diyen birine hoş geldin dedim. “Aslı” dedim sonra “bak Molay’i öğrendiğime göre hoş geldin deme sırası bana geldi”
” Dur ” dedi, ‘ Şahin esnaf lokantasında yemek de yiyelim artık tam Çanakkale’li olacaksın.”
Esnaf lokantasında kuru pilav yedik. Bunu nasıl hayal ettim. İnsan kuru pilav yemeyi de rüyasında görmez ya. Gördüm işte. Sabah uyandığımda koku tad aklımdan çıkmıyordu.
Özlem’e gittik kahve içmeye. Senesi olacak arkadaşım açmış dükkanı, anca gittiğim için az mahcup ben oysa nasıl hoş buldum. Nasıl hoş buldum 🖤
Selin de geldi. Kırmızı rujum olmadan yakalandım neyse ojeler tam. Ezgi ile tanıştım. Çok güldüm 🦋
İkişer kahve içtik. Aslı ‘nin yemediği kurabiyeleri de yedim. Küçüktüler amaaağ demiyeyim keyifle yedim.

Bazı geçtiğim yolları önceden yürümüşlerin ayak izlerini inceledim. Bu hayatta tek ergen erkek büyüten ben olmadığımı hatırladım. Akıl vermeyene de bin teşekkür 🙏

Bir de bir şey yazmayayım demiştim 💋
Aralık ne güzel bir ay kiminin Temmuz Ağustosu gibi
Kar da yağar mı azıcık?