Hergün yeni cümleler hayatımızda artık.. birçoğu kafadan silinip gidiyor ..işte silinmeden bazıları:
—————————————-
– anneanne seni çöpe atıcam!!!–
– büyük çöp arabası gelsin..
– ben çöp arabası olucam..
– ben çöpçü olucam!!
Sanırım gelecek hayalleri içerisinde yer almış durumda :=)
——————————————
– annemu senin karnında bebek var mı?? !!!!
——————————————
– ben okula gitçem alıycam anne gelcek!!
——————————————
Pidecide:
Pideci: en büyük beşiktaş de bakalım yoksa pide yok sana..
Baba : en büyük beşiktaş derim ama para vermem
Erin: en büyük beşittaş derim ama para vermem sana!!
———————————————-
Sabah uyanınca yanımıza gelir saat 7 ye gelmektedir henüz:
– Anne ben uyandım güüüaydınnn!!
– Gel bebeğim yanıma yat biraz..
– ı-ıhh ben uyandım sen de kalk!!!
Comments(6)
Evrim Ozkan says:
25 Mart 2009 at 16:04Ayça ben bu bölüme bayılıyorum. Baktım bayılıyorum blogda Berk için bende ilerde okuyup güleceğimiz böyle komik şeyleri yazmaya başladım.
kiraz says:
25 Mart 2009 at 17:25ancak hayata donebiliyorum, öncelikle Erincim canım benim, mutlu yaşlar sana, mutlu saglikli yaslar diliyorum…
Çocuk haklı ama Ayça, o kalktıysa gün başlamıştır 🙂
betül says:
25 Mart 2009 at 17:34🙂 kağanda uyandığında aaane kalk kaaalk kaaalkdiyor. çocuklar hep aynı 🙂
sevgiler
AyçA says:
25 Mart 2009 at 23:44Evrim yazmasam unutuyorum..hatırlamam gerek mi ? belki de hayır ama geriye dönüp okuyunca çok keyfili oluyor..hele ki annemin benim için tuttuğu günlüğü okuduğumda!!o yüzden yaz yaz :=)
Kirazcım bende sizi öpüyorum güle güle büyüyün beraber..görücem efenim sizleri de “kalkınca gün başlar” cümlesi eşliğinde 😛
Betül aslında aynı yaşlarda/aylarda hepsi aynı tepkileri veriyor :=)ama bu kalkkk borusu çok fena!!
Ama Açalya teyzesi ama o artık 2 yaşını geçti 😛
Açalya says:
25 Mart 2009 at 23:32Ohooo aşmış Erin, yahu Dante cümle kuracak daaaa, görcez deeee…
bernacan says:
26 Mart 2009 at 09:21Ayça,
Walla ben de bir ara her cümlesini yazacak derecede manyaklaşmıştım. Sonra silkindim kendime geldim 🙂 Çok hoş bunlar, özellikle ilk cümleler ama yetişemiyorum hızlarına.
Bu çöp takıntısı bizde de var. Çöp arabalarına hayranlıkla bakmak, çöpe birşey atabilmek için bahaneler uydurup herşeyi çöpe atmaya çalışmak, çöp kelimesini gün içerisinde kullanmak için fırsat kollamak.. Aşağıya alıntıladım hatta.
———————————————————
“Yer : Araba
Anne ve Can arka koltukta, baba direksiyonda
Baba : Eve gidelim yiycem seni
Can : Yemeee.. Bizi çüpe at !
Anne ve Baba : Hö!
Can : Kumik kumik.. (Komik komik, şaka yapmış..)”
———————————————————
Sence bu çöp konusuna bu kadar takılmaları, tüketim toplumuna dahil olmaya başladıklarını mı gösteriyor, (yoksa bu kadar ilginç gelmesi) onu reddettiklerinin bir göstergesi mi? Yoksa fazla takılacak bir konu değil de, sadece onların gözünden, kendi seviyelerindeki en ilginç obje çöp kutusu mu? Ki onların boy seviyesindeki en ilginç obje çöp kutusuysa, ben buna da takılırım, hemen resimler çerçeveletip asmalı Can’ın dolaylarına derim. Hatta evet, öyle olmasa da yapmalı bunu.. Neden bekliyorum ki zaten.
Neyse, aldım başımı gittim. Bu cümleler harika..