Nerede bir kağıt kalem görsen bir hikaye, bir resim, bir hediye çıkıyor hayata. El yazısından daha çok düz yazı yazmayı seviyorsun bu yüzden İtalyanca ödevlerini daha büyük keyifle yapıyorsun “İtalyancada el yazısı zorun değil ki ” diye sevinerek.. Tarihimize not düşelim .. yine yeniden seneler sonra İtalyanca  ödev yapmak!  

Sabah saat 5 buçuk..üzerim de bir hafiflik ..uyandım. Biraz evi topladım birikmiş enerjimle ve bulaşık makinesini yerleştirdim sonra biraz da kitap okudum kendi kendimle. Yeni bitirdiğim Ece Temelkuran’ın ikinci yarısı kitabı..arada elim yine ona gidiyor açıyorum bir sayfa rastgele ve yine bu çıkıyor karşıma, durup durup bu sayfa çıkıyor! “kimin...

Biliyorsunuz geçtiğimiz ay ağlatmak üzerine oldukça yoğun geçti. Aletha rüzgar gibi geçti, bir çok blog notları paylaştı, kitapları hediye ettik, okuduk, altını çizdik, sosyal medyada paylaştık, kendimizi sorguladık ( kendi adıma konuşayım 🙂 ) , suçladık, yargıladık,  “ah evet aslında burada doğruydum” dedik, “ama galiba bu yanlış olabilirdi” de dedik,...

Hey doğa ana.. ne gerek vardı böyle bir şölenle hayattaki 35. yılımı tamamladığım günü kutlamaya.. mahçup ettin beni! Seni sevdiğimden yaptın değil mi 🙂 Ne yazık ki şehrin göbeğinde yaşayarak bu şöleni seyredemedim ama kalbime akan yıldızlar da en az seninkiler kadar parlıyordu tüm gün boyunca. Bu sabah 36. senemin...