Pazar günü Ahulara kahvaltıya gitme maceramızı bir hafta kadar neredeyse evden uzak yaşamakla sonlandırarak kendime inanamadım..:) Pazar sabahı bir yere kahvaltıya davetli olunca insan cumartesi sabahı evden çıkıp çarşamba akşamı döner mi??
Döner.. Ayça insanı bu döner…Dinlenmiş,manikürlenmiş,saç bakımlanmış,kocasıyla gezmiş,depresifliğini boğaz köprüsünden aşağıya atmış olaraak evine döner…
Erin paşam çok büyük bir ihtimalle 4 diş birden çıkartma eğiliminde olduğundan uykusuz geçen geceler beni o kadar yordu ki annemde kalmayı tercih etim.. Alpay da biraz olsun kesintisiz uyku ile yaşadı.. hele ki ateşli olduğu akşamlar ve takibindeki iki gece yarım saatte bir ağladı. Uyanmadan ağlıyor, belli ki sızısı var ama tabii O uyanmasa da ben uyanıyorum, tam dalacağım tekrar başlıyor.. sürekli böyle olsa herhalde çok zor olurdu, geçici olduğunu bilmek güç veriyor insana.. tabii hastalığına mı huyunun değiştiğine mi .. iyileşti iyileşmesine dişleri de daha çıkmadı ama biraz rahatladı sanırım fakat düne kadar tüm uyku düzeni saçmalamıştı öyle ki gece 1 de bile ayakta olduğumuza inanmakta güçlük çektik annemle..ama sanırım düzene giriyor ..neyse dilimi ısırayım.. ne zaman yazsam ya da söylesem tam tersi oluyor..
Son bir kaç gün özeti..
4 Ocak akşamı: benim doğumgünüm.. benimle ilgilenen pek yok artık.. baktım ki o güne ait benim hiç fotoğrafım yok.. ilgili sahıs yine Erin bey…
Pazar kahvaltısında Ahudaydık.. benim Alpay’ın ve de Ahu’nun bir arada doğumgününü kutladık.. eh hepsi arka arkaya olunca artık toplu bir görüşme sağlanıyor .. yaş ilerledi malum….
Ertesi gün ben eve dönmek isteği içerisinde olmayınca annemin pinpon teyzelerinin günü olduğunu hele ki Özcan teyzenin doğumgünü olduğunu duyunca demiri attım anneme.. 60 yaş üzeri doğumgünü partisini kaçıramazdık…:)
Bu arada bol bol Erin anneannesiyle çay keyfi yapıp, teyzesinin piyanosuna her turunda bir parmak atma zevkini doya doya tattı.. Bütün gün artık elimizden tutup evi turlamak sanki hiç görmemişcesine tekrar tekrar her köşesine gitmek üzerine programlanmış bir robot gibi yaşıyor bu sıralar.. ve her teyzesinin odasına girdiğinde piyanoya iki parmak atıp iki kafa sallayıp turlarına devam ediyor…o yüzden piyano hep açık kalmak zorunda..
tabii yürüme ile başlayan kazaların ilkinde burnunu palyaço burnuna çevirmeyi de ihmal etmedi.. artık yürüdüğüne o kadar emin ki birden hızlanıyor sonra hızını alamayıp gümmm yerde..
Dün akşam da Alpay bizi almaya geldi, önce Bernaya yemeğe gittik.. hemde evden çıkınca arabaya kadar Erin yeni ayakkabılarıyla ilk defa sokakta yürüdü :)) yüzündeki şaşkınlık ve mutluk tarafımdan fotoğraflanamadı:( Benim oğlum Erin Berna’nın sonu olacak bunu biliyoruz.. en son olarak Mümtaz’a olan ilgisinden dolayı Berna’nın rüşvetleri bile işe yaramadı.. Bugüne kadar herhalde Erin kimseye göstermediği kadar ilgi ve sevgiyi Mümtaz’a gösterdi.. 🙂 Berna para teklif etti olmadı, oyuncak verdi olmadı.. ama sonunda neyle tavlayacağını son su oyununda buldu.. artık Berna’cığım şansını yaza deneyeceksin….
Bana gelince… dinlendim, çok iyi hemde.. yazının başında dilim pek iyi ısıramadım galiba.. dün akşam eve geldiğimizde Erin arabada uyumuş olmasına rağmen uyandı ve gece 2 de uyudu.. yine bir uyku düzen bozukluğu içerisindeyiz.. belki de evini özledi 🙂
yine bana gelemedim bir türlü.. ben 11 ocakta diyete başlayacaktım.. neden 11 ocak.. doğumgünleri bir bitsin dedim.. ama 2 gün önce başladım.. 2 gündür de iyi gidiyorum..1 hafta içerisinde alışırım herhalde.. uyku düzenini de halledelim spora da başlayacağım..hoş bugün de Alpay’ın doğum günü.. uyansın Erin ziyarete gideceğiz.. pasta almadan mı?? evet abii almadan.. yemeyeceğizzzz… meyva götüreceğim bu sefer.. yaza kadar eski kiloya dönme hırsındayım…
Bu yazıyı bitirene kadar ertesi gün oldu.. gerçekten Alpay’ın doğumgününü Bora ben ve Alpay portakal ve armut yiyerek kutladık..
Artık yayına girebilirim….:D
Yorumlar (15)
oyku :
11 Ocak 2008 | 15:12Aaa Alpay’cigimin dogum gunu kutlu olsun, ben O’nun dogum gununu bilmiyormusum, hatta ikinizinkinin bu kadar yakin oldugunu da bilmiyormusum…
Cirkin oglunun burnundaki cilek receli mi yoksa kanatti mi bebegim:(
AyçA :
11 Ocak 2008 | 15:23Evet dipdibe doğumgünlerimiz..:) 10 ocak onunki..
yok yahu düştü kabuk tuttu bir de 😀 reçel değil ilk kaza fotoğrafı o 😛
sen gel artık bana yaaaa:( hediyen var dersem ?? gelir misin 😛
rüşveti hiç sevmem 😀
sabahnur :
11 Ocak 2008 | 16:54hayırlı olsun yeni ve ilk ayakkabılarınız, gule gule eskitsin Erinciğim:)
sana helal olsun yani benim rejim girişimi 8 saatte bitti de:)))
AyçA :
11 Ocak 2008 | 17:00teşekkürler Sabahnur 🙂 valla ben çookk kararlıyım yetti canıma yahu…:) hiç bişi giyemiyorum …
Elif TEPE :
11 Ocak 2008 | 18:44Ayça’cım hayırlı olsun.. Eşine de sizinle dolu mutlu yıllar..
Elif TEPE :
11 Ocak 2008 | 18:45bu arada geçmiş olsun..:(
AyçA :
11 Ocak 2008 | 18:49Elif teşekkürler…:)
Merve Egeli :
11 Ocak 2008 | 19:08Geçmiş doğum günleriniz kutlu olsun, nice senelere…
Bu dil ısırma, popo kaşıma, kimseciklere söylememe durumları nedir allahaşkına, var mı bu işin aslı astarı??? Var mıdır çözmüş olan bu nazar konularını? Bendeniz inanıyorum valla hatta bazen kendi nazarımın değdini gözlemliyorum özellikle uyku saatleri söz konusu olunca
Diyorlarki kimseye söyleme, huysuz de, uyumuyo de. E yalan mı söyliycem yani düzenli olsa bile
Gıcık bi durum.
Ayçacım geçmiş olsun, kediciğin burnu fena sürtünmüş 🙁 nazardır nazar 🙂
köşenin delisi :
11 Ocak 2008 | 22:07Ayçacııım 🙂 Hem Alpay’ın doğumgünü, hem de Erinciğimin ilk ayakkabıları kutlu olsun. Tabii bir de yaza kadar eski kiloya dönme kararı! Ben ne diyet ne spor yapabiliyorum bu aralar…verdiklerimi de geri alıcam diye korkuyorum 🙂
Annen mi çalıyor piyanoyu?? Ne güzel, Erin’e de öğretir 🙂 Bizim hayallerimizden biri eve piyano almak…uzuuuuun vadeli hayallerden biri tabii 😀
Onun palyaço burnunu yerim ben kıyamam …şirin şey.:)
AyçA :
11 Ocak 2008 | 23:08Yok Mervecim ben nazara falan inanmıyorum yani inanıyorum ama benim gücümün daha kuvvetli olmasına daha fazla inanıyorum .. hani insan der kendi kendine sonra olmaz ya o bakımdan dil alışkanlığı olsa gerek 🙂 ben hiç yalan söylemedim erin huylu ve güzel uyuyan bir bebekti ..:) hehe di li geçmiş zaman .. artık çocuk ya 😀 hala huylu ama uyku geceleri ı-ıhh cok sık bölünüyor.. neyse evet burnunu kötü sürttü 🙂 nazardır 😛 Salı günü siz gelin bekleyelim ?? olmaz mı?? konuşalım
Delicim hellooteşekkür ederiz hepsi için.. ben kilolarımı vermeliyim!!! artık dayanamıyorum kendime.. bir de saçları uzatıyorum ya..iğğ kendimden midem bulanıyor bari kilolarımı vereyim diye bir gaz verdim kendime.. frene basmak yok:) bugün de iyi gittim .. Piyanoyu annem değil kardeşim çalıoy r:) annemin herhalde bir piyano çalması eksik 😀 hehe…umarım Erin öğrenir gerçi kardeşimin bir orgu var onu eve aldık salonun ortasında duruyor gidip gelip basıyor 🙂 yani isterse imkan var 🙂 oxford var dı ben mi okumadım demesim:P heheh iğrenç anne modeli:D
AyçA :
12 Ocak 2008 | 13:28Aslıcım bende bu sabah tartıldım fazladan 2 kilo almışım 🙁 10 kilo yerine 12 kilo vereceğim şimdi 🙁 .. valla ben devamdayım diyete.. spora da bu hafta başlarım inşallah uykular bir düzene girsin…
P.tesi akşamı o zaman balık salata hı??:)) heheh sadece..
no tatlı ??:=)
köşenin delisi :
12 Ocak 2008 | 14:08az bişi yiyin canım tatlı, bi kere geliyoruz dünyaya 🙂 (hehehe ben veremiyorum kimse veremesin modeli insan nihoha)..yok valla yiyin yaa tatlısız olur mu hiç..snıfff…
sebnem :
16 Ocak 2008 | 21:19merhaba;
geçmiş doğumgünleri kutlu olsun!!!
sitenin yeni tasarımı da çok şık olmuş o da kutlu olsun!!!
sanıırm herkes aynı anda rejime başlamış.ben de 8 ay bitince başladım,ama çok istikrarlıyım,tam bozmaya çalışırken aynanın karşısına gidip göbeğimi açıyorum çok işe yarıyor herkese tavsiye ederim. bir de sabah kalhvaltısı için 2 kaşık yulaf ezmesi,1 limon suyu,1 elma rendesi,sıcak su ve 1 kaşık balı karıştırıp yiyin.hem tok tutuyor hem zayıflamaya yardımcı (ymış.)ben bir haftadır deniyorum.
Ayça ;çözemediğim bir beslenme sorunum var: Erin öğün aralarında biberon maması içiyor mu? anne sütünü sabah ve akşam veriyorum,sabah kahvaltı öğle sebze yemeği,akşam yemeği veriyorum,(aralarda meyve püresi)ama aralarda biberon maması vermeli miyim bilmiyorum? doktoru da bunun için aramak çok naifçe geliyor:) ama bir yardım…
AyçA :
17 Ocak 2008 | 01:25aa delicim ben burayı kaçırmışım.. vallaha ben yemedim ama yapıp götürdüm yiyen yedi 🙂
sebnem selam ..çok teşekkürler hepsi için.. biberon maması ben erine hiç vermedim.. dur yalan söylemeyim 6. ayı bittiğinde 1 hafta falan verdim sonra bir daha hiç vermedim vermeyi de düşünmüyorum.. anne sütünü ben yanında olduğum için hemen her istediğinde veriyorum onun dışında kahvaltı (b.peynir pekmez bazen yumurta sarısı ceviz meyva püresi ve ekmek şeklinde) veriyorum öğlen ve akşam yemekleri bizim yediklerimizle aynı.. mesela dün öğlen beraber menemen yedik:) bugün kıymalı patates yedi.. sabah kahvaltısı ve öğle yemeği arasında birşey vermiyorum zaten sabah uykusu yapıyor uyanınca öğlen yemeği akşam üzeri meyva ama genelde pişirip veriyorum onları armut kayısı.. son zamanlarda püre yapmadan direkt benimle beraber armut muz mandalina gibi karışık bir tabak yapıyorum onları yiyor. bazende pişirdiğimin içine irmik falan koyuyorum. akşam yemeği normal yemek yatmadan önce ise aktardan aldığım çeşitli tahılları(yulaf,çavdar,mısır,arpa,darı,pirinç v.b) kahve makinesinde öğütüp suda pişirip yoğurt ve ya meyva püresi ile karıştırıp veriyorum ek olarak bir kaç gündür de sütle muhallebi yapıp içine biraz katıyorum.. yani anlayacağın hiç mama vermiyorum.Uzun yazdım galiba:) ben doktor değilim tabii ki bişey diyemem ama bence bu mamaları hiç kullanmamak gerekiyor.. türk neslinin genetiğini bozmak üzerine kurulu bir sistem gibi geliyor.. ben eski kafalıyım naapim 🙂 ama doktorlar veriyorlar.. bence en iyi yöntem bebeği gözlemlemek..aç olduğu zaman zaten söylüyor yetmediğini düşünüyorsan ona göre davran ama kilosu ve boyu sağlıklı büyüyorsa verme.. DERİM BEN .
Sevgiler.:)
sumru :
17 Ocak 2008 | 01:38Ayca’cigim,
Uzun zamandir girmiyordum pi-nik kus’a…
Dogum gununu(zu) simdi ogrendim.
Hep birlikte saglikli mutlu yillariniz olsun.