Dünün yorgunluğu üzerimde, gece nedense hiç uyuyamamanın rehaveti ve de Erin’in bu sabah uykusu yapmamasının yorgunluğu ile birleşince kafayı koyup yatma çabalarım boşa çıktı: uyuyamadım!!.. O zaman oturup birikenleri dökeyim istedim eteklerimden..
– En sonunda oldu Erin’in 7 ay 6 günlük ilk dişi çıktı ve son derece süratla uzuyor.. Diş buğdayı yapmak istiyorum ancak yapacak gücü bulacak mıyım?? bulmalıyım !!..
– Erin artık yemek seçmiyor.. beraber çok güzel 3 öğün benim için de sağlıklı olan yemekleri götürüyoruz.. ancak Erin yemeğin sonuna doğru kaşıktan almayı reddedip ağzını tabağına dayamak sureti ile yemeğini yemek istiyor dolayısı ile her yerimiz batıyor .. ama çok eğleniyorum hele birde tabağa yeni çıkmış dişi tık tık vurunca keyfinden geçilmiyor..
– Dişi çıktı çıkalı Erin eski haline geri döndü sayılır.. en azından 40 dakikadan daha fazla uyuyor…
– Uff aklımda ne çok şey vardı hepsi uçtu gitti.
– Baş parmağı ve işaret parmağı arasına ekmek gibi şeyleri sıkıştırıp minik bir şempanze gibi yiyor :))her yer ekmek kırıntısı içerisinde.. her ne kadar mama sandalyesinin altına örtü sersemde!!
– Fış fış kayıkçı başta olmak üzere el şaklatıp söylenen her şarkıda kafayı sağa sola sallıyor..
– Kendi kendine şarkı söylüyor.. bunu nasıl yazacağımı bilmiyorum ama kayıt da yapılamıyor.. zaten ben ne zaman kaydetmeye çalışsam adam belge mi istemiyor ne yaptığını yapmayı bırakıyor..
– Koridorda emekleyerek “kaç kaç ” oynuyor.. şöyle ki: ben arkasından emekleyerek yakalamaya çalışıyorum Erin de hızlı hızlı emekliyor aklı sıra koşuyor 🙂 benden ses gelmeyince dönüp bakıyor beni görünce “heeee” diye gülüyor 🙂
– Perdelere sarınarak “ceee” oynuyor .. bugün bir anlık dikkatsizliğmde dolanıp kafasının üstüne geri düştü parkeye.. ben hiç birşey olmamış gibi bakmadım bile.. göz ucuyla kestim o ayrı , bana baktı yüzünü buruşturdu baktı benden pas yok devam etti.. yani neymiş: anne korkmazsa bebek de korkmuyormuş…:)
– Artık evin her yerini keşfe çıkıyor.. kendi odasını, salonu, banyoyu, bizim odayı, kapı arkalarını.. ancak tutunup kalmak için sandalye, hareket eden kutular, su bidonu, mama sandalyesi gibi özellikle hareket eden nesneleri tercih ediyor.. yok öyle duran birşeye tutunmak.. benim aklımı alsın da…
– Atmayı öğrendi.. ne bulsa atıyor yani attığını zannediyor bazılarını özellikle topu, daha çok hakim değil.. mama sandalyesinden ekmeği, koltuğun kenarından kitabını atıp atıp geri istiyor.. buna ne kadar sabır gerekir?? öğreneceğiz.. topu ise elinden bırakıyor sonra eliyle atma hareketi yapıyor.. öğrenecek annesi öğrenecek :))
-Yabancıları ayırt ediyor ancak yabancılaması çok şükür yok.. eğer ilk defa gördüyse bana bakıyor onay alıyor ve sonra gülüyor.. eğer daha önceden gördüyse şöyle bir süzüyor ” hmm ben bunu bir yerden çıkartacağım” gibi sonra “heh buldum daha önce görmüştüm” diye gülümsüyor.. umarım yabancılama devrimiz başlamadan bitmiştir..
– Aklıma başka gelmiyor…
-Aklıma geldi: bardaktan su içiyor biberon ya da bebek bardağından içtiğinden daha çok hemde.
– Ayağa kalkıyor, kalktığı yerden oturuyor, emeklerken bacakların üzerinden atlıyor ( engelli koşucu zannediyor kendisini) en son olarak son 3 gündür sıralıyor ;tutunarak 3-5 adım atıp alacağı birşey varsa alıyor yok uzaktaysa uzanarak almaya çalışıyor uzanamadığı zaman yere çömelip emekleyip alacağı şeyin olduğu yerde tekrar ayağa kalkıyor.. şaşkınlıkla izliyorum…
-Yapınca aklına geliyor insanın.. köylü bebeği Erin kaşık kullanmayı pek sevmiyor, yemeğin ortalarına doğru kendi yemeyi tercih ediyor 😀
Comments(11)
meltem says:
25 Ekim 2007 at 13:53Erinciğimin ilk dişi hayırlı uğurlu olsun:)) Diş buğdayı ne bilmiyorum ama yap annesi eksik kalmasın Erinimin:)
Annenin doğum gününü ayrıca kutlarım, birlikte nice yıllar geçirmenizi dilerim.
Sıkıntılar,sorunlar her neyse zaman herşeyin ilacı derler ya hakikaten öyle.Zaman geçipte unutulmayan yada hafiflemeyen hiçbir şey yok. Sadece bir bunalımsa eğer seni iyi anlıyorum ben de çok sık giriyorum o bunalım devrelerine. Sonrada kızıyorum kendime Allah başka dert vermesin diye ama ne biliyim işte havalardan mıdır nedir, keyifsizlik işte.Her neyse tatlım benim,hayat denilen şey böyle işte bir gün unutulmayacak kadar kusursuz, bir gün de kafanı yorganın altından çıkarmak istemeyeceğin kadar sıkıcı, kasvetli, durgun..
Sevgiler ikinizide…
pınar says:
25 Ekim 2007 at 14:39Erincik’e dişi hayırlı olsun, güzel güzel mamalar yesin…
Yorgunluk, uykusuzluk beni de çok zorluyor zaman zaman. Dün akşam 7’de uyudu Duru’cuğum.Dokuzda uyandı mama yedi, sonra 12’de tekrar uyandı, emzirdim, yarımda yattım, birde tekrar uyandı.Emzirdim uyumadı. Gözler cin gibi, hem aguuuu diyor arkasından da buuuuu deyip tükürükler saçıyor. nasıl şirin anlatamam. Güleyim mi ağlayayım mı bilemedim. Saat 3’e kadar oyalayıp ananesine teslim ettim, saat 6’da saat çaldı. Bana sadece 5 dakika geçmiş gibi gelmişti oysa. Şu anki halim uyuklayan gözlerden ve saat dört olsa da gitsem diye bekleyişten ibaret. Herşeye yetişmeye çalışırken birsürü şey yarım kalıyor. Şeytan diyor ki, bırak işi gücü, bak çocuğuna. Bunların tekrarı yok…
Çooook bunaldım çoook Ayça….
derya says:
25 Ekim 2007 at 18:46maşallah tek dişli minik canavara,ayca erın pek meraklı galıba ev karıstırma konusunda nasıl baslarsa oyle gıder bızde bızımkısı ıcın meraklı olur dıyoruz umıt cok sever ev kurcalamayı,cok tatlı gorunuyor resımlerde kemırıp kemırp duruyor galıba tatlış yerız onu bız,:))
bahar says:
25 Ekim 2007 at 21:08disiniz hayirli olsuuun 🙂 simdi disten dolayi gecen zorlu gunlerin acisini cikarip birlikte guzel dinlenirsiniz umarim – ama bu dis fasli bi turlu bitmiyor anladigim kadariyla-
bi de bu masadaki herseyi yere atma hikayesi hakikaten ne kadar suruyor?
mesecina says:
25 Ekim 2007 at 22:11ben bu minik adamın ayak başparmağına bitiyorum yaaaaa… dişi hayırlı olsun, inci gibi dişleri olsun erinciğin işşallah.
sabahnur says:
25 Ekim 2007 at 22:49bir zaman sonra duydugu her namede dizlerinin ustunde hop oturup hop kalkıp, el cıraparak oynayacak … Keyfini bozacagın korkusuyla gulemiceksin bile, cunku oyle sevimli olacak ki, bu saniyeleri beynine kazımak için oldugun yerde oyle kalacaksın ,suratında bir sırıtma ile:)
Açalya says:
25 Ekim 2007 at 22:52Ilk dişiniz hayırlı olsun,
Bu maymun taklit ediyor ayol, operim ben onun sarı, akıllı kafasından.
Bebekli Gunluk says:
26 Ekim 2007 at 08:56Ayça’cığım Erin’ciğin ilk dişi hayırlı olsun! Ya maaşallah çok tatlı bir bebek, nazar değmesin! O tombiş ayaklarından ısırmak istedim sabah sabah, acıtmadan azıcık tabi 😉
Sevgiler
AyçA says:
26 Ekim 2007 at 10:59Hepinize teşekkürler..:)
biraz kısa mı oldu ??:)) hazır uyumuşken ev işleri beni bekler galiba ..:)
Seren says:
26 Ekim 2007 at 18:00Erin’in ilk disi hayirli olsun! Dis ciktiktan sonra rahatlamis sanirim…
Yazilarini okumak cok zevkli. Ben de her konuda fikir aliyorum. ( Yakinda kullanmak amaciyla :o) )
Yemek yeme olayina bayildim, inanilmaz bir sey. Cok hosuna gittigi belli.
Sevgiyle kalin…
AyçA says:
26 Ekim 2007 at 22:24Seren teşekkürler.. umarım kullanırsın bilgileri :)))