Ne çok direndiğimi hatırladıkça Bozcaada’ya taşınma konusunda kendimden utanırım bazen. Hayatta büyük keşkelerim olmadı hiç ya da büyük pişmanlıklarım bir elin beş parmağını geçmez. Onlardan biri de Alpay hadi dediğinde kalkıp gitmemiş 8 sene bu kararı süründürmüş olmamdır. O vakit gitseydik 12 sene diyebilirdim yine de doyar mıydım bilmiyorum. 2001...
Yılbaşı akşamından iki gün önce Erin hastalandı. Öksürük ile başlayan macera eyvah yılbaşı akşamı aile büyükleri de var hay Allah diyerek mecbur teste koştuk. Şimdi bu illeti bir kere testli tescilleyip bir kere de testsiz evde izole şekilde geçirdiğimiz için azıcık tecrübe ettik. Hemen panikle teste koşmak çok lüzumlu değil....
Ağustos 2021 2020 senesini aramızda yaşayan var mı acaba? Pek tabii ki festival de yan etkinlikler olmadan geçti gitti geçen sene.Bu sene ise yine yeniden renkli keyifli bir festival yaşadı Bozcaada’da İki ayrı sabah dersimiz oldu ve biri de benim en sevdiğim TaoVinyasa akışlar. Bu sefer Pavli ormanda değildik fakat...
Bu da burada dursun mu? Her seyredişimde kendime yabancılaşmama şaşırdığım belgesel.Ne de çok şey yaptığımızın farkında olmadığım lakin her seyrettiğimde hatırladığım belgesel.Çok tatlı değil mi bir dönemimn kaydı var elimizde, böyle de güzel bir hatıra. 4 yıllık Bozcaada yaşamımızın kısa bir özeti.. Harika çekimler, görseller,evimiz, yuvamız. Hep güzellikleriyle hatırlamak için....
…olmak vardı.. El ayak çekildi mi kahvecimizi sinema yapıp çekirdekleri alıp ortaktan film seçip seyrettiğimiz akşamlardı.Ada bizlere kaldığında diye başlayan cümleler kurmaktı adada yaşamak. “adalı” olamazsın , “adalı” demek yürek ister adada =) bilen de bilir. Yine de “oh dersin ada bize kaldı”“biz” oldukların vardır Ah be ne özlem… Ulan...