Günaydın mı?
..
Sabahın karanlığında havanın buz olmasına “ammaaeenn üşürsem dönerim” kıvamında yaklaşıp dışarı çıkmaya hazırlanırken aklıma düştü:

“Kusura bakın. Hiçbir şeyi abartmadan yapamıyorum. Seversem çok, sevmezsem hiç sevmiyorum.

Bulursam bir şarkı, günlerce onu dinliyorum.

Susarsam bir daha konuşmuyorum, konuşursam hiç susmuyorum.

Kafama takmış olduğum herhangi bir şeyi çözemediğim taktirde, dünyanın sonu sanıyorum.”
.
Bugün 16 Aralık 2020
16 ekim de ayaklarımı sürüyerek başladığım yürüyüşler ağlayarak geri döndüğüm yoga pratiklerim ve ben tam eksi 8 kilo ile yola devam ediyoruz.
Kafama taktığımı çözemezsem maazallah dünya duracak sanıyorum ve evet artık bir ortam olmadığı ya çok fazla ya çok az olayının benim doğal dengem olduğu, illa denge denen şeyin tam ortası olmadığı fikrine teslim oluyor ve “evet ben buyum canım ben” diyerek kendimi sarıp sarmalıyorum. İlla da en ortada dengede olacağım zorlamasını yavaşça elimden bırakıp olduğum halimi kabul ediyorum. Bu da 2020 sonu hesabından olsun madem.
.
Soğuk havada yürümek daha güzel bi de