Sevgili Sirar (Remziye :)),
Beni ne kadar duygulandırdığını tahmin edemezsin ..
Kaç gündür ne yazsam diye düşünüyorum: bulamadım.
Ne yazsam senin sözlerin yanında değerini bulamayacaktı.
Çok teşekkür ederim.
Bugün Music Together dersimizde “Laaaaaaaugh kookaburraaa laugh kookaburra” derken
ellerini kollarının altına sıkıştırmış bir aşağı bir yukarı oynatan,
Yapıncak:
kollarını aşağı yukarı oynattığın saniyelerde ben bu ödülü içimden sana vermiştim :=))
Seni çok seviyorum/uz
Senin yanından giderken çocuklar gibi ağlıyoruz :=)
O yüzden bu ödülü bizim için kabul eder misin?
Yorumlar (2)
sirar :
22 Ocak 2010 | 23:10Sevgili Ayça,
bu ödül sana öyle çok yakıştı ki;”iyi ki” diyorum sadece..
bazen susmak daha çok şey anlatır.sevgimle..
yapıncak :
26 Ocak 2010 | 10:03Ayça, ühühüü ağlayabilir miyim? Çok tatlısınız siz ana-oğul : )
Çok teşekkür ediyorum, onur duydum bu hediyeyi almaktan : ) Ama ciddi bir kadından öylesine mutlu bir kookaburra yaratan sizler de benim için en büyük ödülsünüz. İyi ki varsınız.
…O zaman devam, kollar havaya: güüül kookaburra, güül kookaburra, ha-yat-çok-gü-zeeeeel :))))