FOTOĞRAF Dört kişi parkta çektirmişiz, Ben, Orhan, Oktay, bir de Şinasi Anlaşılan sonbahar Kimimiz paltolu, kimimiz ceketli Yapraksız arkamızdaki ağaçlar Babası daha ölmemiş Oktay'ın, Ben bıyıksızım, Orhan, Süleyman efendiyi tanımamış Ama ben hiç böyle mahzun olmadım; Ölümü hatırlatan ne var bu resimde? Oysa hayattayız hepimiz Melih Cevdat Anday 2004 yılında...

Ayağımızın tozuyla durmadık daha.. geldiğimizin ertesi günü miniatürkle başladık haftasonu soluğumuzu ormanda dinlendirdik.. bu yorgunlukla ayağımı burktum yürüyemiyorum!! annem geldi Erin’e bakıyor..biraz dinleniyorum.. ayağımı burkmamış olarak dinlenmeyi tercih ederdim.. Bu sonbahar nedense biraz değişik geldi..biraz daha büyüdük -beraber-:Erin artık konuşuyor.. cidden konuşuyor..”babacım otur” falan diyor Alpayın oturmasını istediğinde..bugün tuvalet ile...

Haftasonu ne kadar güzel olan hava şimdi yine kudurdu..gelibolu delidolu deyimi kendini gösterdi. Bugün buralarda durulmayınca akşam üzeri buradaki arkadaşım (evet evet bu sefer arkadaşım var 🙂 hemde benle yaşıt!!:) ) ve Erin’in arkadaşı oğlu ile Geliboluya indik. Pazara gittik.Pazarda Berna’nın götürdüğü tezgahtan harika t-shirt aldım Erin’e ama akşamüzerine kaldığımız...