Ayça’yla doğumgünü kutlamama sebeplerimizi aşağı yukarı bizi tanıyanlar tahmin ederler. Fakat bu sebepler gerçekten ve içten, ordöv tabağı tadında olmayan birşeyler yapıldığında geçerli değillerdir.

Kartepe yürüyüşü planımızı çok öncelerden yapmıştık. Aksiliklerden 2 kez ertelendi ve 4 ocak tarihine kilitlendi. Böyle olunca faaliyetin içinde Ayça’nın doğum gününü kutlayabileceğimiz aklıma geldi ve hemen çalışmaları organize ettik.

Sabahın 5:00 inde kalkan ama uyku isteyen bedenler 6:00 da haydarpaşa’da buluştu. Planımız doğanın içinde tam karların ortasında birden pastayı çıkarmaktı. Gerekli tüm aksesuarlar çantaların içine özenle saklandı.

Bizim Kartepe de gittiğimiz yer Kartepe’deki otel değil. Otele gelmeden 4 km önce belli belirsiz ana yoldan ayrılan Derbent’e inen ormanın içindeki toprak yoldur. Mevsimine göre, kar durumuna göre 30cm ile 2m  arası kar olan bir yol. Bu sefer yer yer 60-70 cm kar vardı. Yürüyüşe başladıktan sonra ilk 30 dk dan sonra artık karda yürümenin zorluklarını bedenlerin anlamaya başladığı bir etkinlikti.

Fakat Ayça hasta olduğundan gelemeyeceği sabah belli oldu..Ayça gelemeyince planımızı bozmamızın ona rahatsızlık vereceğini düşünerek, onsuz bile olsa  gitmeye karar verdik. Atladık trene ve ilk iş pastayı çıkarıp süslemelerini yaparak kutlamak oldu. Pastadan herkesin haberi olduğundan geçiktirmek istemedik ve trende sabah  vekaleten pastayı üfledim. Ayçanın payını da ayırdık tabii.

Geri kalanı mideye indirdikten sonra konduktöre Maşukiyede ineceğimizi söyledik. 2 durak sonra olduğunu söyledi. Biz iki durak sonra indik. Ama Maşukiyeden 4 km uzaktadaki durakta. Maşukiyede istasyon yokmuş. Kendisini burdan saygı ile anıyoruz.

Tren rayları üzerinde 1,5 saatlik yürüyüşten sonra Maşukiyeye vardık. Bir kahvede çaydan sonra araç kiralayarak yukarı çıktık.

Kartepe yolu derbent kesişmesinde indik araçtan. Ve kendimizi karlar içine attık. Akşam saat 16:30 yorgun bedenlerle Derbentte sıcak çorba başındaydık.

Hayatımın en değerli insanlarından biri için, sevgilim için elimden geldiğinde bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Özel bir insan olduğunu düşünüyorum. Bunu da yaşamaya çalışıyorum. Aksilikler için özür diliyorum. Hep en iyisini yapmaya
çalışıyorum. Hep en iyi kararı almaya çalışıyorum. Kimi zaman dışarıdan öyle gözükmesede.

Hayallerin hayallerimdir.

pi’me