Efendim isterdim alnımın ortasına bı bindi saltanat kanepesi altıma üstüme allı pullu kıyafetler şöyle bir salon konuşması hazırlayayım. O bende yok. Akıl vermek haşa ne haddime, ve bende birden beliren cümleler var, bazıları bilir eskiler yani. Karşımdakine konuşur gibi yazarım. İşte şimdi bu da öyle.
Demincek #yoga pratiğimi yaparken birden kıyafetlerim belirdi zihnimde. Evet evet kıyafetler.
Atamazdım veremezdim satamazdım sonraları becerdim bunu ve her seferinde şunları sordum:
📌 Ne zamandır kullanmıyorum ?
(İlk zamanlar 3 yıl olan süre artık 1 yıl. En son geçen sene giydim mi giymedim mi?)
📌 Buna ihtiyacım var mı?
📌Dolapta dursa giyecek miyim?
Cevapları alınca hoop verilecek torbasına. Sonrası ferahlık. Meğer ne çok kıyafet içinde giyecek bir şey yokmuş.
Meğer “az çok” Muş
Buna uyanalı 10 yıl geçti belki fazlası.
Bu kısım tamam ❌
Aynısını eşyalar için de uyguladık tamam ❌

İkinci aşama alışveriş kısmında.
📌Buna ihtiyacım var mı? Sorusunun cevabı çok nettir her zaman. Alma kısmı da tamam.
Verme kısmı da tamam 👉 Kıyafet, eşya ⚫
Ve alışkanlıklar?
Ve duygular? ⚫
Biraz oralarda hala zorluk çekiyor ancak hallediyoruz ben ve kendim olarak.
‼️Şimdi zurna öttü. Tam biraz önce
Ve kişiler?⚫
Ve ilişkiler? ⚫
Hayatında son 1 senedir 6 aydır ya lazım olursa, ya ayıp olursa,ya aslında orada da dursa diye tuttuğun?
Tozlarını bile almaya üşendigin raflarda duruyorlar.
.

🔴Bugün o gün.
Sessize alınmış ilişkileri sessizce torbaya koyup da ihtiyaç sahiplerine bırakmak vaktidir vakit.
Herkes kendi zamanında.🔴
.
Oldu bu kuru guru konuşma
.
Uzun yazdım okuyan bi selam çaksın bana.
.

Alan açalım
Yeniye
Yeniden
Mis gibi
.
.

guruguru konuşuyoruz bazen

Bu da onlardan
Tozlu rafları boşaltacağım bugün
Eşlik etmek istersen gel
Bir ferahlığı olsun salı gününün
Sallansın gitsin.