Kar dolu tatilimiz bitti mi bugün ? Evde herkes işe okula dağıldı. Bu kar ve yarı yıl tatilimiz önce hastalık sonra Çizmeli Kedi ile geçti bizim. İki kere sinemada seyrettik ve internetten de iki kere. Bilgisayar karşısında dans sahnesini ezberlemek için dakikalarını harcayan ve sokağa Çizmeli Kedi kostümü ile çıkmak...

Ah! yok yok öyle bir yazı değil bu! Bizimki bizimle uyuyor. Bazen odasında uyuyor sabah orada uyanıyor. Bazen odasında uyuduktan sonra sabaha karşı yanımıza geliyor. Bazen direkt bizimle uyuyor ve uyanıyor. Biz bu durumdan çok memnunuz. Yavaş yavaş yaşı büyüdükçe kendi odasında uyuma eğilimi artıyor hatta son zamanlarda : “kendi...

Hey doğa ana.. ne gerek vardı böyle bir şölenle hayattaki 35. yılımı tamamladığım günü kutlamaya.. mahçup ettin beni! Seni sevdiğimden yaptın değil mi 🙂 Ne yazık ki şehrin göbeğinde yaşayarak bu şöleni seyredemedim ama kalbime akan yıldızlar da en az seninkiler kadar parlıyordu tüm gün boyunca. Bu sabah 36. senemin...

Yok öyle yolun yarısı üçte biri edebiyatına girmeyeceğim.. Cahit Sıtkı Tarancı kadar karamsar değilim ve sanırım kendimi yolun bir yerlerinde hissetmiyorum. Yolun tam da göbeğinde, bütününde olduğumun farkındalığına vardığım bir yaş dönemi yaşıyorum diyebiliriz. 20’li yaşlarımı özlesem de, bu kafamla o yaşlara geri dönebilmeyi bazen hayal etsem de 30’lu yaşlarımı...

Az önce okudum! Yazı güzel.. doğamızı bulalım, her bebek istediği zamanda gelsin, o olsun bu olsun.. ben de destekliyorum ama kaş yaparken göz çıkartmayın allah aşkına! Yazıdan alıntıdır, yazıya link vermeyeceğim zira kişiyi tanımıyorum, blogunu ilk defa görüyorum ve kişisel saldırı algılansın istemiyorum. Uzatmayacağım, ama lütfen siz doğumdan önce araştırın....