1 —2 —3 — 4 — 5 ve şimdi de 6 bitti! aslında neredeyse 7 sene değil mi ? …:=) _ Ben hiç uçağa binmedim anne ..demiştin. Ben de bir hediye yapmak istedim, uçağa atlayıp arkadaşlarınla Bodrum’a gidip orada doğum gününü kutlayacaktık. Baba kişin _ Bensiz olacak yani bu doğum günü dedi.. Olmadı.. Bodrumda kasırga koptu, bizim uçak...

Sabah saat 5 buçuk..üzerim de bir hafiflik ..uyandım. Biraz evi topladım birikmiş enerjimle ve bulaşık makinesini yerleştirdim sonra biraz da kitap okudum kendi kendimle. Yeni bitirdiğim Ece Temelkuran’ın ikinci yarısı kitabı..arada elim yine ona gidiyor açıyorum bir sayfa rastgele ve yine bu çıkıyor karşıma, durup durup bu sayfa çıkıyor! “kimin...

Bu kadın; Bu sabah kalksa önce saçlarını boyasa sonra kendine bir kahve koysa, yudum yudum camdan bakarak içse, cam açık olsa, soğuk kış gününü içine çekse, sonra giyinip sokaklara vursa kendini, gördüğü pastanelere girse.. yok yok hepsine değil mesela Markiz’e ( hala var mı ? 🙂 ) ..Beyoğlu’nda gezse.. kulaklarında...

Son yıllarda her sene biraz daha hızlı geçiyor sanki, 2012 nasıl bitti anlamadım bile! Ben büyüdüm, Erin büyüdü, okula başladı, biz büyüdük. Aynaya her baktığımda yılların izlerini yavaştan görmeye başladım bile! Ve artık yıl sonu bilançolarım, dilek listelerim gelenekselleşmeye başladı. Geriye dönüp baktığımda gülerek, eğlenerek okuduğum dilekler biriktirdim son bir...