Okuduğum bu hikayeden sonra uzun zamandır beklettiğim bu yazıyı yazmaya koyuldum bu sabah. Birinin yaşamında fark yaratmak? ne kadar uzun bir cümle esasında. Bu farkı pozitif yaratmak mı negatif yaratmak mı? Gün içerisinde bize dokunan onca enerjiden birini ya da bir kaçını seçtiğimiz ve bununla yola devam ettiğimiz, bazılarının da...

Önce Bugün günlerden 1. sınıf diye başladı hikaye.. Aslında hikayenin daha derini var ilk yuvaya başlama deneyimleri gibi ve hatırlamak istemediğim sonra bize o deneyimleri unutturan Ahtapot Poti. Çok korkuyordum ve sanırım sen de benim yüzümden korkuyordun öyle ki 1 ay kadar bahçede seni beklemek durumunda kaldık. Üstelik 66 aydan hüküm...

  Herkes gibi ben de küçüktüm ya bir zamanlar babam her kız çocuğunun olduğu gibi benim de kahramanımdı diye hayal ediyorum yoksa kim birinin ensesinde gezerken çişini yaptığında omuzlarından aka aka eve getirir ve ses çıkartmaz ki ? Mutlaka kahramanım olduğu bir zaman dilimi vardı.  Dans ederdik, beni yüzmeye başlatmıştı...

Dikkat uzun bir yazıdır! :=) Bundan 3 sene önce ilk Dedetepe Çiftliğine gittiğim zaman 3. gün bir şey fark ettim: Yemek saatinde tabağımı doldurduğum yetmiyormuş gibi her yemek için ayrı tabak kullanımına gidiyorum oysa çiftlik sakinlerinin önlerinde bir adet tabak var ve sadece yeteri kadar dolu! Çiftlikte elektrik güneş enerjisinden...

Instagram takipçilerimden sevgili Ferda “insanların söyleyecekleri hiç bitmez, yeter ki kulak kabart..” demiş bana dün paylaştığım fotoğrafın altına. Fotoğraf aşağıdaki: Erin 6 aylık, geçmişe ufak bir yolculuk yapmış ve altına da 1. Herkes bebelerini koyuyor kıskanıom benimki oldu dandini dasdana2. #selfie çekmeyi sizdeğğnn öğrenmeyeceğiz biz zamanında da ruh çalkantılının daniskasıydık #iyigeceler  #zalimsinzaman #2007 #eylül #pinikkus yazarak paylaşmıştım....