Yılbaşı akşamından iki gün önce Erin hastalandı. Öksürük ile başlayan macera eyvah yılbaşı akşamı aile büyükleri de var hay Allah diyerek mecbur teste koştuk. Şimdi bu illeti bir kere testli tescilleyip bir kere de testsiz evde izole şekilde geçirdiğimiz için azıcık tecrübe ettik. Hemen panikle teste koşmak çok lüzumlu değil. Artık şehirde olduğumuzu hatırlamak hala zor gelse de bana. Okul için de gerekiyor test! Sonuç negatif geldi ve yılbaşı akşam yemeği sağlıkla atlatıldı.
Ayrıca annem zaten 10 gündür hasta öksürüyor. Ameliyat öncesi covid geçirdiğini ve antikorunun yüksek olduğunu bildiğimiz için bu taraftan rahatız. Bu arada covid geçirdiğini antikor ile öğrendik. Grip olmuştu ve test yaptırmadan evde geçirmişti. Bu yazının bir covid yazısına dönüşmesini hiç arzulamıyorum ancak bu sıra bundan başka konu yok. Malum omikron diye bir varyant çıktı ve herkes şu günlerde hasta. Konu da ister istemez buna dönüyor. Ben biraz genişledim bu konuda sanki. Pandemi ilan edildiği günler ki taslakta duran yazılar var anlatacağım nasıl bir manyaktım, oradan buraya nasıl geldim hiç bilmiyorum demeyeceğim gayet iyi biliyorum: nisan ayında evimize giren ilk versiyon corona virus ile maceramız oldukça hararetliydi. Bunu da başka bir yazı ile anlatacağım zaar bu günlerde hiç halim yok çünkü bendeniz de hastayım efendim!
Ses kısıklığı, öksürük, şiddetli baş ağrısı ve aşırı halsizlik ile başladı. Evimizden geçip giderken şiddetle corona’anım bana pek dokunmadı iki seferde lakin bu sefer yırtamadım dedim. Yaklaşık 2 gün deliksiz uyku gece öksürükleri ve ses kısılmasıyla geçen 5. gün sonunda gidip dün test verdim ve oda ne: NEGATİF. Bana yine sürünmemiş ve ben ne oldum bilmiyorum. Grip işte bildiğimiz! Erin de böyleydi sıra arkadaşı da böyle sınıf arkadaşı da böyle. Herkes böyle kimisi negatif kimisi pozitif. Akıl tutulması! Hala bugün boğaz ağrım var sesim şükür yerine geldi.
Bol vitamın sıvı dinlenme uyku
Sabahları zencefil tarçın zerdeçallı bal macunum ( 10 senedir her sabah!) limonlu suyum
Gün boyu zencefilli ballı limonlu çayım termosta ( genelde bu hep var hayatımda)
(İlaç/tedavi önerisi değildir bunlar bana iyi gelen koruyucu tedavidir hasta olmadan düzenli yaptığım desteklerdir )
Test yok Covid yok dediğim yerden bu testleri yaptırmak zorunda kalmaktan hiç hoşlanmıyorum ancak yüz yüze ders verdiğim için, Erin okula gittiği için negatif olduğumuzu bilmek gerekiyor.
Virüse inanıyorum evet var. Çok kanlı canlı deneyimledik bunu. Bilen biliyor Alpay’ın nasıl yaşadığını ve hala inancım o o vakit kapımıza bırakılan ilaçların adamı yıktığıdır! Hayat bu lafı bana yedirtmesin dilerim.
Geriye kalan hiç bir safsataya inanmıyorum.
Bunları yazmayacaktım birden buraya evrildi. Oysa kendime doğum günü hediyesi yüz yogası maratonu aldım ve her akşam yarım saat biri söylüyor ben yapıyorum. Allah’ım nasıl keyifli :=) Köhür köhür öksürürken bile yaptım! 7 gün oldu ve şimdiden yüzümde farkı görüyorum derken “eee ben bunu neden öğrenmiyorum” dedim. Bir de eğitmenlik kursu hediye ettim kendime. Bu hafta sonu da ona başlıyorum. Ve yine derken “ya hu ben neden yan gelip yatıyorum hayır oram buram ağrırken başlasam ya tekrar yoga yapmaya” sabahları akşamdan kalan bilgimle yüzümle başlayıp destek malzemelerimi alıp matıma oturuyorum. Hafif sinir sistemini yatıştıran dinlendiren bir 40 dakika ayırıyorum kendime.
Çünkü girip kaldığım ve sıkıştığım bu yerden çok sıkıldım. Bu yerin adına depresyon diyorlar sanırım ya da haberlerde duyduğum “kış uykusu sendromu” ve yeter burası hiç güzel değil. Bir yere kadar keyifliydi yorgan altından dizi seyretmek, zihni uyuşturmak sürekli uyumak.
Şimdi “kaldığı yerden hayat başlasın” diyeceğim ama lütfen kaldığı yerden başlamasın! olduğu yer sakin sessiz ve güzel, buradan başlasın.
Bir de kardeşimin doğumgünü hediyesi var fasya eğitimi artık ona da el atma vakti. Şimdilik online derslerim de hastalık dolayısı ile aksadı lakin dönüşüm bunlarla keyifli olacak.
Kafalar hepten karışık bu günlerde Bizim testlerimiz negatif çıkarken aynı şikayetler ile test veren Erin’in sıra arkadaşı dün ben negatif sonucunu aldığım anda pozitif sonucunu almış. Erin temaslı sayılıyor ama okula devam zorunluluğu var. Erin testi pozitif diyor müdür bana öyle bir mesaj gelmedi diyor. Ya kız yanlış biliyor ya sistem yanlış. Birşeyler zaten hepten yanlış. Bu çocuklar 10 gündür zaten yan yana turdular ikisi de aynı şikayetlere sahipti! Aklı alan varsa beri gelsin benim bitti zaar.
Negatif günler efendim. Hasta olanlara şifa olmayanlara da şans diliyorum. Zaar bu viruse tek silahımız var bakanımın da dediği gibi : “YAKALANMAMAK” 😀
Şuraya biraz Bozcaada fotoğrafı bırakalım. Bahar gelip de yenilerini çekene kadar şimdilik arşivden gidelim.
Yorumlar (4)
Emine :
12 Ocak 2022 | 17:50Selam Ayça önce gelmiş geçmiş olsun. Okurken her satırında a sanki beni anlatıyor hissi ile okudum. Uzun zamandır bende blog okumuyordum iyi geldi. Yavaş yavaş eski mekanlara doğru bir akış var gibi iyide oluyor bunca karmaşanın içinde taze sade ama samimi bir şeyler okumak. Yoga ah yoga vah yoga pandemi ile hayatıma girrn ve çok hevesli olduğum ama şansıma mı diyeyim hep olumsuz yani olanlarla tanıştığım yoga (senin derslere cesaret edemedim sebebidir.) Taşınma işinden sonra bu böyle olamayacak doğrusunu ogrenemiycem sanırım derken bir dolu araştırma sonrası çok güzrlnbir eğitime kayıt oldum. Derdim hocalık yapmak değil ama doğrusunda bir türlü bulamadım verdiği keyifsizlikle kayıt oldum gitti. Nefis şeyler öğreniyorum yoga bambaşka bir şeymiş bedeni tanımak anıtını üzerine bir dolu bilgi almak nefesi öğrenmek baskalastirdi bakış açımı şimdilerde umarım hep iyi gelir.
Ayça Oğuş :
13 Ocak 2022 | 12:15Uzun zamandır blog yazmıyordum ben de =) Toparladım buraları artık buralardan yazarım eskisi gibi =) Keşke gelseymişsin bir dersime :=) Hala gelebilirsin
kiminle öğrendiğine göre değişen bir şey gerççekten yoga =) Şifa olsun yolun açık olsun
Dilek (kumrukusum) :
12 Ocak 2022 | 20:19Ayça
Ah nisan dedin , içim cız etti.Sen Alpay, ben babamla uğraşıyordum o ara.Çok şükür bitti o günler.
Bana da geldi, ilk üç gün fena dövdü.Sonrası kolaydı şükür.
Kapıma o ilaçlardan bıraktılar, ağzıma koymadım.Keske bileydim de babama da incitmeseydim.Onlar yere seriyor adamı.
Çok selamlar hepinize
Ayça Oğuş :
13 Ocak 2022 | 12:16ne zordu değil mi nisan . ah o ilaçlar. adamı öldürüyordu ki biz ilaç kullanmayan bir aileyiz az çok bilen bilir ne oldu da intahar eder gibi aldı o ilaçları Alpay avucunun içinde gözümün önünde hala o oan , hiç bilmiyorum .. geçmiş bitmiş olsun hepimize