1 —2 —3 — 4 — 5 — 6  — 7 — 8 — 9

Geçmiş senelerin yazılarına baktım da hep bir kendinden emin cümleler kurmak varmış parmaklarımın ucunda. Nefes aldığın günden beri 10 sene ve öncesinde bir 9 ay ile birlikte yaklaşık 11 senedir birlikte atıyor kalbimiz. Artık çok özeline girdiği çin kuramadığım cümleler var seninle ilgili ve bana ait. Farkında olduğum bir şey varsa gerçekten annen olmayı, ebeveyn olmayı öğrendiğim süre çok daha kısa şu birlikte geçirdiğimiz hayatta. Büyüyorsun, kazık kadar oldun hatta, bu sabah ayakkabıların küçüldüğü için ve diğerleri de aynı şekilde küçüldüğü için ayakkabı bulamadığında benimkileri giydin dışarı çıkarken ve gülerek dedin ki : “doğduğumda ne kadar da minikti değil mi ayaklarım benim heralde giyemezdim o zaman senin ayakkabılarını”
Doğduğun gün benim ayakkabılarımla yürümeye başladın sen çocuk ve artık kendi ayakkabılarını giyip yürümenin vaktinin geldiğinin, 10 sene önce göbek bağımız fiziksel olarak kesildiğinde bugün hala onu benim kesemediğimi ancak artık bunun olması gerektiğinin farkına varıyorum. Nasıl yapıldığını bilmiyorum, aslına bakarsan 40 seneyi devirmiş bir yetişkin olarak bunu becerebiliyor olmayı umuyorum lakin içimin çocuk tarafı hırçınlaşıyor bunu düşündüğümde; yönetebilirim değil mi ?
Gerçek şu ki ben senin her zaman annen ve büyüğünüm, istediğin her an vermek için burdayım, seni seviyorum ve sen bu hayatın bana verdiği en güzel hediyesin (arada bağırıyor , kızıyor ve öfkeleniyor olmam benimle alakalı ama ben insanım unutmayalım 😉 )
Yolumu çizmem, o yolda kaybola bula yürümem için beni seçtin ben de seni seçtim. Nefes aldığım sürece, sen her ne olursan, her nerede olursan buna minnettar olacağım. İyi ki varsın güzel insan sen ..

İyi ki doğdun!

10 yaşa not: istediğin gibi bir partiyi bu doğumgününde yapmaya çalışacağım söz! Pastaneden pasta alacağız ( evde kek arasına muhallebi koymayacağım söz!  beni zorlasa da 😛 ) , arkadaşlarını davet ettin ve evet o mumları kendin seçtiğin arkadaşlarına üfleyeceksin.. naif hayallerin daim olsun güzel oğlum.

Bu sabaha not: (yazıyı dün akşam yazmistim) 

Sabah sarılıp uyandırdım

Ben:iyi doğdun iyi ki varsin

Erin: bazen iyi değil ama

Ben: bazen ben de iyi değilim ama

Erin: evet değilsin. .

Ben ..sessizlik…

10 dk sonra

Ben : ne zaman iyi olmadığımı düşünüyorsun 

Erin: geç uyumama izin vermediğinde,  dışarı çıkmak istemediğimde dışarı çıkmak zorunda olduğumuzda ve bilgisayara süre koyduğunda.

🙄🙄🙄