Bugün ilk defa kışın soğuğunu hissettik. Uzun bir süre uyanamak- evden çıkıp çıkmamak- kar yağışına bakıp aldanıp aldanmamak konsunda kararsız kaldıktan sonra “ hadi söz verdik dönmeyelim olmadı arabada kahvaltımızı ederiz “ diyerek attık kendimizi buz gibi sokaklara. Ormana gittiğimizde kardan,yağmurdan ve soğuktan eser kalmamıştı ve bu sene biz hiç kış yaşayamayacağız galiba.Sonuçta gittiğimize pişman olmadık. Önce güzel bir kahvaltı ettik sonra parkura girdik ve Hülyada bisikletiyle geldi bizi buldu. 6 km yolu yine 1,5 saatte bitirdikten sonra ölü bir şekilde arabaya bindim ve eve nasıl geldiğimi hatırlamıyorum.. ilk defa artık yorulduğumu hissettim.Bundan sonra parkuru bitirmeyeceğim. Azıcık yürüyüp oksijen alıp eve uyumaya.. artık dikeyde pek durmamak lazım galiba 🙂