talep ediyorum hayattan.. biri birikmiş ve birikmeyi bekleyen ütüleri yapsın, biri yemek yapsın, biri bulaşık makinesini yerleştirsin, biri bugün birazdan kalkıp pazara gitsin, o pazara giderken bir diğeri teslim edilecek işlerin dvd kapak ve cd etiketlerini almak üzere yolun soluna doğru kıvrılsın; biri Erinle oynasın, oynamak için enerji bulmaya çalışmasın,...

bir okul buldum mu?? galiba evet.. , bahçesinde tavukları, kedileri,köpekleri, organik tarımlı alanları yok! Sürekli ingilizce konuşulan bir ortamı da yok! yeni başlayanlar için annesini görmesin bırakın ağlasın alışır yaklaşımı da yok! kurucusu bir pedagog,öğretmenleri anne, evime yürüyerek 5 dakika, çocuklar mutlu görünüyor, ilk zamanlar bilgisayarımı alıp gidip, Erin oynarken...

  İşim var, yetiştirmem gereken fotoğraflar, toparlanması gereken dosyalar, kendimle savaşıyorum 18:30 dersine mi gitsem 19:30’a mı yoksa bugün de mi gitmesem yarın giderim, yok yok dün de gidemedim, kaldır popoyu Ayça!! 15 dakika sonra salondasın hem de yürüyerek diye kendimi ittiriyorum. Havada bahar kokusu olsa da hala akşam üzeri...

Azimle taşı delermiş ya insan .. bu sene yine katıldım.. evet bilgi paylaşmaktır zaten bunu için bu blog 4 senedir var :=)) sizlerle var.. Ve yine sizler bana destek olursanız belki bu keyfi de yine burada yazarak paylaşırız.. Kısa bir kayıtttan sonra oy verebilirsiniz. Uğraşınız için şimdiden teşekkürler 😉

E:Anneee şu kestereyi sen al kovayı kes ben çekiçle iş tamirat yapıyorum Çocuk milletinin uydurduğu kelimelere bayılıyorum. Belki de bizden daha doğru konumlandırıyorlar. Testere de ne demek?? Onunla bir şeyler kesiyorsun tesmiyorsun, o zaman adı kestere olabilir. Bir arkadaşımın oğlu da pirzolaya “tutet” diyodu Erinle aynı yaşlardayken. Belki hala öyledir...