Çünkü alışveriş yaparken, hiç beklemediğiniz bir anda, biri size doğru ” aaa Erincimmm” diye koşup, hiç karşılaşmadığınız halde kırk yıllık dostmuş gibi öpüyorsa yanaklarınızdan, gözlerindeki samimiyetin birçok şeye değişilmeyeceğini düşünüyorsanız.. Eve gelen sarı bir paketin içinden, kilometrelerce uzaklarda kendi oğlu için bakınırken sizin oğlunuzun adını görüp heyecanlanıp küçük bir anahtarlığı...
Uzun zamandır konuştuğumuz Açalya taaa kmlerce öteden gelmiş buralara.. Dante Tonte’mi yakından görüp bir de koklayabilecekken(gerçekten çok cool bir bebe söylemeliyim.. :D) …hava kötü bile olsa bizim ki güzel olmaz mı ?? Yazılarını okuyup hiç de nedenim yokken beni ağlatan, gördüğüm zaman ” cidden bir avukat mı ? ” acaba diye...
Aslında ne yazacağımı da.. ama yazmak istiyorum.. Yine her zaman olduğu gibi harika yön bulma kabiliyetim ile kayın-annemlerden çıkıp eve gelirken, gecenin 10’unda kendimi bayrampaşa cezaevi tabelası ile karşıkarşıya bulmuşken, arkada Erin uyurken, gecenin karanlığında yolumu bulmaya çalışırken birden fark ettim ki o an yaşadıklarımı kafamda bloguma yazıyorum; bunu ben...
10 günlük bayram tatilini haftasonu ile birleştirip bitirmek üzereyiz. Bu kadar uzun bir süreyi İstanbulda geçirdik, ofisi toparladık, temizledik, bol bol atılacak atıp ferahladık, sonra hatta bayramın birinci günü olmasını dert etmeyip ev temizliğine giriştim derken bayramın ikinci günü ne temizlik ne yemek yapma aktivitesi kalmayınca, hava o kadar güzel...