30

gönlüme göre

bir okul buldum mu??

galiba evet.. ,

bahçesinde tavukları, kedileri,köpekleri, organik tarımlı alanları yok! Sürekli ingilizce konuşulan bir ortamı da yok! yeni başlayanlar için annesini görmesin bırakın ağlasın alışır yaklaşımı da yok! kurucusu bir pedagog,öğretmenleri anne, evime yürüyerek 5 dakika, çocuklar mutlu görünüyor, ilk zamanlar bilgisayarımı alıp gidip, Erin oynarken beni görebileceği bir yerde çalışabileceğim!!

mutluyum!

her zaman küçük, mahalle arasındaki okulları gidip görmem gerektiğini biliyordum!

Bugün tam da etilerdeki mikadoya gitmek için hazırlanırken okul gezi günü olması sebebiyle gidemeyince, yan komşumun kızının senelerdir gittiği doğru çocuk anaokulunun yolunu tuttum. Spontan!

tesadüfler yoktur!

Erin ilk defa diğerlerinden farklı olarak giderken gitmek istemedi!

P.tesi macera başlıyor.

Eda öğretmene “şimdi boynunuza sarılıp ağlayacağım utanmasam” dedim ve heyecandan ağlamaya da başladım.

1 sene önce yaptığım hatanın telafisi olmaz diye korkuyordum. Geçen sene başladığımız okul maceramız pek de keyifli sona ermemişti. Okul fobik bir çocuk ortaya çıktı tek sebep benim işini bildiğine inandığımdan ve işine saygı duyduğumdan kalbimden gelen annelik sesimi dinlememiş olmamdı. “sizi görmemesi gerekiyor” diyen okul müdürü- okul sahibi ve pedagogun sözünü dinlememdi ki bu inanılmaz bir travmaya yol açtı Erin’de. Öyle ki çok iyi tanıdığı Yapıncak’a ilk gittiğimiz gün” öğretmen istemiyorum” diye kapıda ağladı. Şimdi Yapıncak’a gitmek için gün sayıyor o ayrı 🙂
Daha sonra ikinci tecrübe daha da içler acısıydı. Aynı şekilde yanıma gelmek isteyen oğlum için yine okul pedagogu “bırakın ağlasın alışır” diye yaklaşınca tası tarağı toplayıp kaçmıştım.

Henüz çok erken biliyorum ama telafi edeceğimi hissediyorum.

Evet ara öğünde beyaz ekmek üzerine reçel sürüp verdiler! umurumda değil! onlar düzenlenebilir kaygılar önemli olan benim güvenim ki Erin bunu hissediyor. Kafasını çevirip bana bakmadı çünkü biliyordu ki kafasını çeviriğinde beni görebileceği kocaman bir cam var arkasında..

çok heyecanlandım.

evime yakın mutlu olabileceğim bir yoga merkezi ve evime yakın mutlu olabileceğim bir anaokulu!

ben mutluysam oğlum da mutlu!

ve ben mutluyum..

Paylaş :=)

Yorumlar (30)

  1. Yanıtla
    zühal :

    Umarım mutluluğun daim olur…çocuk gibi davranabilecekleri ve onların gerçekte ne istediğini anlayan eğitmenlerin olduğu bir yerde olmaları gerçekten çok önemli… Güney de Temmuz ayında başlayacak. Ben de çok heyecanlıyım.

  2. Yanıtla
    Dijle BAHTİYAR DURGUNLU :

    ne mutlu o zaman…Sizin adınıza sevindim darısı bize inşallah:)

  3. Yanıtla
    sirâr :

    Ayçacım, Erin ne kadar büyümüş.Ne zamandır görmemişim meğer…Bebekliği hatrımda.Şimdi okullu oldu 🙂
    Okula sevindim.Fazlaca idealist olmamak gerekiyor belli ki..Sevgiler.Sen mutlu, biz mutlu :))

  4. Yanıtla
    ahu :

    canım çok sevindim sonunda içine sinen bir okul bulmana, senin için çok önemliydi…

    • Yanıtla
      AyçA :

      çok doğru cümle bu esasında: çocuk gibi olabilecekleri!!
      istemiyorum kimse ingilizce öğretmesin daha 3 yaşındaki bebeme..
      11 yaşındaydım italyanca öğrendiğimde 14 yaşındaydım ingilizce öğrendiğimde 18 yaşındaydım fransıcaya başladığımda istersem şimdi de başka bir dile başlarım.. o öğrenilir ama çocukluk geri gelmiyor..
      dilediklerince oynayabildikleri huzurlu ve mutlu oldukları bir ortam daha önemli benim için..

  5. Yanıtla
    Tuğba :

    çoook sevindim senin ve Erin için Aycacımmm :))
    ingilizceyi nasılsa ögrenecekler, o veya bu şekilde…nedir bu yasta bu heves…bi anlasam 🙂
    opuyorum seni ve Erin’i :)))

    • Yanıtla
      AyçA :

      Tuğbacım sizin okuliçin çok heveslenmiştim ancak o kadar uzak ki gözümde büyüyordu.. eve yakın olması çok önemliydi benim için:=) yine de referans için teşekkürler :=)
      Burcu teşekkürler umarım bu da hayal kırıklığı olmaz benim için:=)

  6. Yanıtla
    burcu :

    bu doğru ve gerçek değil mi?sen mutluysan o da mutlu.sanırım bir çocuğu hayata hazırlamanın ya da onu yetiştirmenin çocuk bakmaktan farkı bu:önce mutlu olmayı bilmek!
    hayırlısı olsun…

  7. Yanıtla
    Tuğba :

    Yakınlık uzaklık cok onemli, en guzelini yapmışsın 🙂
    Yalnız bu arada semtlerimiz farklı olsa da bir sekilde aynı kompakt hayatı kurduk seninle 🙂 benim de sporum eve 5 dk, Maya’nın okulu 10 dk, kompakt hayatı coook seviyorum :)))

  8. Yanıtla
    Burcu :

    sevgili ayça
    erini çoook uzun zamandır sessizce(bir kaç yorum dışında)takip ediyorum. Her zaman çok güzel bir çocuktu ama son postlardaki hallerine o kadar bayıldım ki söylemeden edemedim :)) Kendisine hayranım lütfen kayıtlara düşülsün :))

  9. Yanıtla
    alpiharikalardiyarinda :

    Ayca&Erin, ictenlikle yaziyorum ki; ikiniz adina da cok mutlu oldum.

    • Yanıtla
      AyçA :

      hm tek tek cevap yazmak zor olacak sanırım .. kısıtlı bir internet bağlantısındayım 🙂 güzel dilekler için teşekkür ederim;)umarım iyi olacak..
      elif senin o günleri hatırlıyorum düzelmesine çok sevindim :=))
      sena istediğin yazımı istediğin yerde paylaş memnun olurum :=))
      sima senin kadar tecrübeli bir anneden gelen bu yorum için teşekkürler.. önemli olan mahalle okulu ya da eve uzak pahalı olanlar değil de sanırım benim mutlu olmam bir okuldan memnun olmam benim güvenmem .. ve dediğin gibi bir ay bile çok fark ettiriyor. şimdilik buraya güven duydum umarım ve dilerim ki bu güvenim değişmez.
      şimdi tatile gideceği için hazirandan sonra başlama kararı aldık artık yaz sonunda göreceğiz :=))
      benim için en önemlisi eve yakın olmasıydı.. 11 yaşından beri sabah 5 te kalkıp kalamış’tan karaköye okula gitme sıkıntısı yaşamış biri olarak 12 sene boyunca!! en önemli kriter bu diyorum :=) hele ki 20 sene önceki istanbul trafiği ile şimdikini karşılaştırdığımda!!:=))))
      tekrar teşekkürler..

  10. Yanıtla
    Açalya :

    iyi sevindim valla bu sefer olacak bu iş! hadi kolay gelsin

  11. Yanıtla
    sümeyye :

    yenı okulu hayırlı ugurlu olsun Erin’in 🙂

  12. Yanıtla
    hayal :

    Eh hadi gozunuz aydin canim.. Taşlar tek tek yerine oturuyor..
    Çook sevindim sizin adınıza, tabii ki Erin beyin de adına 🙂
    Opuyorum kocaman (artık gidemesek de goremesek de orda bir koy var uzakta seklinde olduk ya neyse) (bu arada gitmemize de sayili aylar kaldi o da ayri 🙂 )

  13. Yanıtla
    banu :

    Ayça çok sevindim bu habere… hayırlı olsun.

  14. Yanıtla
    elif :

    Okul fobik çocuk olma dönemini biz de yaşadık,seni çok iyi anlıyorum…Sadece 1 ay,3 yarım gün devam ettiği okul macerasının acısını 3 ay boyunca gece gündüz yaşadık….Hiç bir çocuk gece uykusundan “okula gitmek istemiyorum”la kalkar mı…Hala hatırladıkça çok üzülüyorum…”Bırakın ağlasın”a nasıl da kandım 1 ay boyunca:((
    Ama biz de şimdi mahalle arası bir okula devam ediyoruz:)) 2.ayımızdayız ve oğlum mutlu…Hiç bir ders vs yok,istemedim ben bu sefer…Drama,İngilizce…Şimdilik gerek yok zaten evet…
    Ama sadece anaokulunda bu kadar zorlanmışken okul seçiminde sonrasını düşünmek bile istemiyorum orası ayrı…
    Erin’ e de mutlu,bol oyunlu günler olsun yeni okulunda….

  15. Yanıtla
    Sena baran :

    Ayca can,
    super bir seçim sdüper şans.
    Erin cim bu sefer şeytanın bacağını kırmış , tabii sen de .. çok sevindim varsın hepsini biraz geç öğrensin varsın 3 dili olmayıversin. Mutlu olsun, huzurlu olsun, insan olsun, özgüvenli olsun , adam olsun… ee daha ne olsun 🙂

    İzninle bu yazını paylaşıyorum çocukları okul fobik olabilecek tanıdıklarım var zira…

  16. Yanıtla
    maral :

    Okuyunca o kadar sevindim ki kendim bulmus kadar oldum 🙂 benim de hayalim boyle eve yakin bir yer bulmak- ayrıca hayat boyu surecek mahalle arkadaslikları da bu sayede kurulabilir tipki bizim cocuklugumuzdaki gibi!
    sevgiler

  17. Yanıtla
    ömür :

    sevgili Ayça senin ve biricik oğlun adına çok sevindim.bencede çocukluğunu yaşamak çok önemli,bir çocuk için yıllar sonra aklına gelecek güzel anılar biriktirmek en güzeli. kızımda 3 yaşına girecek anneannesi baktı bugüne kadar ben şimdiden sonrası için endişeliyim,mutsuzum kuzucuğumu kime emanet edeceğim bilemiyorum.eve yakın bir yerde yok.bahçelievlerde çocuğumun mutlu olabileceği,benimde güvenle bırakabileceğim bir anaokulu bilenler varsa lütfen paylaşsınlar.şimdiden teşekkürler…

  18. Yanıtla
    sima :

    Ayça bende oğlumla aynı tecrübeyi yaşadım.Sanırım çocuğun kaygılarından çok hem çocuğun kendini güvende hisetmesi,hemde hazır olmasıyla ilgili bir durum bu.İki yaşında başladık bu maceraya ve hep yanımda durulmasına izin verilen mahalle arası bir yuvada hiç mutlu olmadı oğlum.Salya sümük ağlıyor orda bile benim eteğimden ayrılmıyordu.Bizde böyle devam etmez dedik bıraktık.Sadece 6 ay geçmiştiki bu sefer evimizden oldukça uzak bir anaokuluna yollandık.İnanamazsın ilk girdiğimizde öğretmen elini uzattı ve hadi gel oynayalım deyince o küçük el uzandı ve arkasına bile bakmadan yürüdü.Şok oldum inan.Sanki o sıkıntıları biz yaşamamıştık.Ben bütün gün beklerim diye düşünmüştüm ki öğretmeni Hayaticim annen eve gidebilir mi akşama seni bu amca eve götürecek diye sorduğunda ikinci şok olur dedi.Bu amca kimki o?Hiç tanımadığı biri.Kalbimin tamamını bırakarak eve yollandım.O gün inan hiç eve girmek istemedim ve biraz da suçluluk hissi.Aile baskısı bu kadar küçük çocuğu ne gerek var bu küçük yaşta uzaklara yollamaya.Ama hala o yuvayı sevgiyle anıyoruz ve sevgili şöförümüzü.Yani önce anne olarak sen,sonrada oğlun hazır olmalı.Altı ayın bile çok önemi var.Erine ilerde sevgiyle hatırlayacağı güzel anılarla dolu günler diliyip güzel yanaklarından öpüyorum.Sevgiler Sima

  19. Yanıtla
    Papatya Papadopoulos :

    Giderken ayrılmak istemedi ya… İşte budur!
    Bizim de okul arayışımız böylece son bulmuştu. Halbuki sırada adını senelerdir duyduğumuz, ama bir türlü görmek nasip olmayan, yaşadığımız şehrin en “iyi” ve havalı anaokulu vardı. Hala o okulu görmüş değiliz. Kıyaslamak için görmeye gerek yoktu. Çocuk bulunduğu yeri sevdiyse iş bitmişti zaten. Ne onu ne de bizi daha fazla yormaya ne gerek vardı.

    Herhalde Erin’e en güzel Çocuk bayramı hediyesi bu oldu 🙂
    Burada Çocuk bayramı yok ama biz de kendimizce kutladık.
    Okuldan geldiğinde ufak bir hediye bekliyordu masada onu.
    En sevdiği arkadaşıyla en sevdikleri yemekleri paylaştılar öğlende bizde. Sonra oynadılar, dondurma aldık, sakız çiğnedi -fazla izin olmayan şeylere göz yumduk bugün:) Hava güzeldi, dolaştık, mutlu oldul 🙂

    Umarım anaokulu maceranızın devamı da başlagıcı kadar memnun edici olur…
    Çok sevgiler…

    • Yanıtla
      AyçA :

      Papatyacım sanırım en havalı olanı kendi havasını en iyi hissettiği yer olsa gerek :=))
      İnşallah dediğin gibi devamı da memnun edici olacak.
      Artık hediye bana mı ona mı bilemem :=)))
      NE kadar güzel bu büyük çocuk bayramını çocuklarına yaşatabilmen.. biz de biraz göz yumduk fazla izinverilmeyen şeylere dün:=)) hatta öyle ki buz gibi marmaranın sularına kendilerini atmalarına ses çıkartmadık :=) gönüllerince eğlendiler..
      Çok sevgiler

  20. Yanıtla
    berrah :

    Merhabalar,
    Ayça yazını ve yorumları okuduğumda, öyle rahatladım ki, yalnız değilmişim anladım…
    Geçen hafta bizde 3,5yaşındaki oğlumla okula başladık, başladık diyorum ama içeriye alınmadığım, oğlumunsa ağlayarak kollarından tutulup içeri çekildiği bir okul:( Ağlasın alışır, buradaki çocukların çoğu böyle alıştı dediler. Kuzu kuzu tamam dedim:( İkinci gün daha kötü taa evde başladı gitmek istemiyorum demelere:( Ben yine zorla bıraktım oğlumu, ağladım ağladım. İki gün boyunca hep ağladım ve hiçbirşey yapamadım okula yakın caminin avlusunda oturdum, kalakaldım.
    Kimseler anlamıyor, alışır diyorlar. Herkesin çocuğu böyle alışıyormuş. Bence başka seçenekleri olmadığını görüp, alışmak zorunda kalıyorlar. İstemiyorum yaa ben böyle olsun istemiyorum, oğlum kendi isteğiyle gitsin. Akşam onu almaya gittiğimde ağlasın istemiyorum. Gelmek istemesin, mutlu olduğunu görmek istiyorum. Birde şöyle bir şehir efsanesi var; eğer şimdi alırsam, çocuk annemi ikna ettim düşücesiyle, birdahaki okul maceramızda da aynı şeyi yaparmış. Allahım kafayı yiyeceğim. Ne yapacağım, çok çaresiz hissediyorum…
    Sevgiler (anlayanlara;))

    (Ömür bende bahçelievlerdeyim, ben öncelikle oğlumla katılabileceğim oyun grupları araştıracağım, oğlumu yavaş yavaş hazırlayacağım bu sürece, eğer iyi bir yer bulursam seni de bilgilendiririm)

  21. Yanıtla
    ömür :

    Berrah teşekkür ederim inşallah iyi bir yer buluruz.

  22. Yanıtla
    Kaymaçina :

    Ayça,istediğin yuvayı bulduğuna çok sevindim, darısı başımıza bende bu aralar bir arayış içindeyim ama hiç böyle sana hissettiklerini hissettiren çıkmadı…

    • Yanıtla
      AyçA :

      Kaymaçina bu hissettiklerimi hissedene kadar geçen süre 1 sene :=)) umarım sen daha kısa sürede aradığını bulursun:=)

  23. Yanıtla
    anne cafe :

    çok iyi olmuş, her hatanın telafisi vardır. güzel günler sizi bekliyordur inşallah:)

  24. Yanıtla
    anaokulu :

    Hayırlı olsun.

    • Yanıtla
      Ayça Oğuş :

      yok yok hayırlı olmadı!! ilk bakışta aşk yanıltır ya adamı öyle bir durum. REZALET bir yerdi bundan 6 ay sonra kadar şu anda devam ettiği yere başladı buradan kaçtık biz :)))

Leave a Reply to ahu cevap vermekten vazgeç