21:37
Sabah saat 8 de şiddetli bir yağmur ile uyandık bugün. Artık Karadeniz’de olduğumuzu hatırlatırcasına yağdı yağmur.Termeden Trabzon’a doğru yola çıktık.Önce Ünye sonra Fatsa’yı geçtik.Fatsa’dan sonra Boloman Perşembe arasında Caka Tünelinden sonra yolun sonunda Vonalı Celal’in yeri var.Vonalı Celal Maçkalı ve çok komik bir adam.Mehmet her zaman olduğu gibi arabada uyurken Alpayla ben ikram edilen birer ayran eşliğinde 5 dakika sohpet ettik.Bizim ailede Of’lu olan olduğunu biliyordum ama Of’un direkt Allah’a bağlı olduğunu Vonalı Celalden öğrendim. Çok değişik turşular yapıyor. Bizede yolluk turşu verdii kabul ettik ve yolumuza çıktık. 20 km sonra Ordu var , zaten Trabzona kadar yerleşim birimleri birbirine çok yakın. Ordu’nun içinde görülebilecek bir Etnografya müzesi var birde Ordu’u tepeden gören kendin pişir kendin yecilerin olduğu bir mesire yeri var; biz çıkmadık.Ordu’dan sonra Piraziz içine bile girmediğimiz Giresun ,Espiye ve Tirebolu’yu geçip Görele’ye geldik.Görele bence bu gezinin en can alıcı noktalarından biri oldu – şimdilik- Buranın Karadeniz’in pide başkenti olduğunu duymuştum;yememek bence kayıp.

Şehrin merkezinde birçok pideci var eminim hepsi birbirinden güzel.Biz Deniz Pidede yedik.Görele’den ayrılıp Vakfıkebir ve Akçaabat’ı geçip bugünkü durağımız Trabzon’a vardık.Öncelikle Rus pazarını gezdik.Trabzon oldukça büyük ve kalbalık bir şehir ama insan artık Karadeniz’de olduğunu iyice anlıyor.Pek fazla kadın yok etrafta  genelde yağız delikanlılar, bıyıklı adamlar.. doyamamışlar galiba Nataşalara gözleri fır dönüyor.
Şehrin içinde biraz gezdikten sonra Maçka’ya geldik.şimdi Sümela Manatırının dibinde çadırın içindeyim.Acaba şu dibimizdeki 150$lık bungalovların yanına kamp atan oldu mu hiç daha önce ??

Bu gece bu kadar rahat uyuyabileceğim önümüzdeki 1 hafta için son herhalde ya da bana öyle geliyor.O kadar büyük bir yeşillik var ki .. hiç yeşillik bu kadar korkutucu olmamıştı.Hayatımın ilk büyük dağına doğru günleri geri sayıyorum. Dağda olmak büyük bir boşluk hissi , yasak bir ilişki yaşar gibi.. hem tehlikeli hem heyecanlı;zevkli ve korkutucu. En ufak yanlış adım büyük bir düşüş yaşatırmış gibi ama yanlış olup olmadığını düşünmeden insana o adımı attıran vazgeçilmez bir tutku..

Gerçekten uzun bir yol yaptık. Sadece 3 gün oldu ama sanki 3 aydır yollardaymışım gibi. Birçok il sınırı geçtim. Yolda olmayı seviyorum, yorgun ama özgür hissediyorum. Yolda olduğun zaman kök salamıyorsun , bir yerde bağlanamıyorsun.. bir parçanı bırakıp başka bir parça alıp diğerlerini bırakmaya devam ediyorsun.
Bir eksilip çok çoğalıyorsun .. yollar hiç bitmesin istiyorsun..